bitmeye mahkum başlangıçlar

--spoiler--
yolculuk nereye ?
neler uğruna ölmeye ?
dört yalnızlıkla bir doğruyu götürmeye..
--spoiler--

(bkz: aşk)

her şeyin bir sonu ve her aydınlığın bir karanlığı olduğu
düşüncesini doğrular bir cümledir. her satır başı bir
yerde son bulur. her başlayan aşk, zamanla heyecanını
kaybeder. her bir virgül sonunda nokta koyma işlemiyle
sona erer... her başlangıcın elbet bir sonu vardır. her
doğumun sonunun ölüm olduğu gibi...

(bkz: fasist) & (bkz: casper)

(bkz: doğum)

eninde sonunda biteceğini bile bile ölümün inadına gelmektir hayata, ben de burdaydım der gibi.

yanlış formatta entry ler girildiğinde sözlükte yeni yetme yazar olmak.

--spoiler--
Etme gönül kendine
Yar için geçtiyse, giysen üstün değişmez
Gör, kendin değilsen
Yine yolun başında beyaz kefen giydiysen gel.
--spoiler--

Tabiki Aşk...

Başlangıcı parlak olanın ***sonu'da--- parlaktır.
Hikem-i Ataiye'den