birinin boşluğunu başkasıyla kapatmaya çalışmak

kitabı tersten okumaktır bu aslında.

ilk giren bir boşluğu doldurmuştur zaten, onun gitmesiyle oluşan boşluk o gelmeden var olanla aynıdır.

sadece o gelmeden önce adını koyamadığınız boşluğun, o gittikten sonra bir adı olmuştur.

siz o boşluğa bundan sonra ahmet, mehmet, burcu, büşra dersiniz.

boşluğu kapatmak için kullandığınız kişi çöp mü de bu kadar rahatsınız ?
ulan hiç yüzünüz de kızarmıyor arsız itler.

“ herkesin yeri ayrıymış” ya da “ aşk her seferinde başka yaşanırmış” cümlesiyle son bulan harekettir nazarımda.

her seferinde o bosluga tikistirilan bez parcasi ben olmaktan yoruldum.

gercekten insanlar cok acimasiz.

başkasıyla kapanacak bir boşluksa çok da mühim biri değildir. önemli ve değerli kişilerin yeri doldurulamaz çünkü.

Kimsenin boşluğu başka birisiyle kapanmaz.. Aslında açılan hiçbir boşluk kapanmaz.. En fazla üstü örtülür, kapısı kilitlenir.. Gelen boşluğu kapatmaz, yeni yer açar kendine.. Herkesin yarattığı boşluk içimizde bir yerde halâ.. Zamanla alışıyoruz ve fark etmiyoruz, o kadar..

* Neyse.. Çay var mı, çay?