birini tanımıştım

inkar etmiyorum ki
öpmesine öptüm evadoksiya'yı
hem de zeyrek yokuşunda öptüm
sinemata da götürdüm
fakat ben o zaman deli gibi seviyordum onu
sanırsam o da beni seviyordu
sevmese ıslık çalar mıydı
saat ondan sonra
çabuk gel diye.
ş.özdenkaya

tanıdığımız ve hayatımızda etkisi olan birilerine dair bir şey söylemeden önce söylenen söz.

ben mesela birini tanımıştım.
seviyordu, köpek gibi, sadıktı yinew aynı hayvan gibi.
gözlerini kapatınca gözleri gelirdi sevdiğinin önüne.
sonra standart ayrılık muhabbetleri.
çocuğa ne mi oldu, öldü.
saçlarının teli çıktığında bile yatağından oturur ağlardı.
ondan başkası girememişti ne yatağına ne gönlüne ondan sonra.
okuyordu güyâ, ezberlediğim tek şey oyken aklım onla doluyken,
nasıl okurum derdi hep.
okuyamadı da keza okulunu.
içerdi, öyle böyle içmezdi, alkole sığınmıştı aklınca.
unutmanın çaresini oralarda arıyordu,
sonra ot, kimyasal vs.
unutamadı, o geldi hep aklına, hatta uçtuktan sonra daha çok geldi.
ne mi oldu sonra çocuğa.
öldü.
her hayat ölümler ve yaşamlarla dolu derdi hep.
hayata son volesini çaktı,
hiçkimse beklemezken, zaten öldü derken çoğu.
gerçekten öldü.
söylediği son söz:
"gözleri geliyor gözlerimin önüne".