bugün

Aşk acısının ne kadar boktan ve saçma olduğunu gösterir.

Zordur. Ancak zamanla unutabilirsiniz. Veya asla unutamazsınız..
Şimdi aşk acısını çok matah bir şey sananlar anlamaz.
Birlikte büyüdüğün, ailenden birini kaybetmek gerçekten zor.
Öldüğünü asla kabullenemiyorsun, her gün haber almayı her şey şakaydı ben gitmedim demesini bekliyorsun.
Gömülürken bomboş gözlerle bakıyorsun, çarpan toprağın sesini duyuyorsun. O an kabullenemediğin için anlayamıyorsun. Asla geri gelmeyeceğini, bir daha göremeyecek olmanın acısı yavaş yavaş geliyor.
Zaman her şeyin ilacı derler, zaman hiçbir şeyin ilacı değil, o acı senden hiç gitmeyecek.
Allah hiç kimseye zamansız ölüm yaşatmasın. Sevdiklerinizin değerini bilin çünkü son görüşmenizi yaptığınızda bundan haberiniz olmayacak.
Sonrasında susmayan telefonları, kısa cümleleri, uzun susuşları, bir yerlere bakarken dalıp gitmeleri, her kelimenin sonunda gelen yutkunuşları, iç çekişleri ve en çok da belkileri ve keşkeleri getiren olaydır. Ve bazen tek tesellin onun o soğuk bedenine yapışan gülümseme olur. Diyebilirsin ki o iyi bi yere gitti, acılarını dertlerini geride kalanlara miras bırakıp.
Geçecek, güleceğim.
Geçecek, bastıra bastıra.
Illa ki olmesi gerekmez aci vermesi icin. Bir insan gitmisse arkasina bakmadan, ya o sizi kaybetmistir ya siz onu. Bazi seyler ile bunun acisi bence esdegerdir, siz onu kaybettiyseniz eger.
birbirinizi kaybettiğinizde buluşacağınız yeri önceden ayarlarsanız sorun olmayan durum.

bu yer cennet de olabilir pek tabi.
Bilerek kaybetmek, çaresiz kaybetmek gibi türleri vardır.
kaybetmek, küresel nefret, olmalı.

şimdiye kadar kaybetmediğim tek şey, varlığım. farkındasızlık içinde bir tecelli önemsiz.

bir anket sorusu olsaydı, kaybetmek ve üstelik en önemli? çok düşünmeye gerek olmayan bir cevap olmalı insanlıkça; kaybetmenin bizatihi kendisi.

kayıtlı insanlık tarihi kaç yüz, bin yıl, merak uyandırmadı ama bir o kadar kaybedişlerin tarihi olduğuna şüphe yok zannımca.

savaşlar başlı başına kaybediş, tek tek insanlar için kaybetmek.

kimbilir kaç milyon, milyar cüzdan kaybolmuş, kaybedilmiş keza kaybetmek fiilinin mahzunu, bak bu önemli kaybetmenin ferdiyetçileri, için.

kimbilir kaç çocuk ölmüştür, doğmadan, doğru dürüst yaşayamadan, belki en acı kabetmek-ler.

kaç kadın doğuramadan,, kaç erkek kadın bedenini tanıyamadan.

kaybetmek'in tarihi çok acı ve meşakatli, yani bizim, insanoğlunun hayatı, kaybetmek'in kaderi.
(bkz: muhsin yazıcıoğlu)
insanın acıdan burnunun direğinin sızlamasına neden olandır.aylarca konuşmadan doğru düzgün yemek yemeden yalnızca uyuyarak geçer zaman.rüyalarınızda hep yanınızdadır.uyanırsınız kocaman bir boşluk ve yüreğinize bıçak gibi saplanan sızısı kalır.gözyaşları çare olmaz az gelir.acı o kadar büyüktür ki yüreğinizi yeriden söküp atmak istersiniz. o kadar ağır gelirki yaşamanıza neden olan kalbiniz bedeninize.kısaca çaresizsinizdir.çareler sizden çok uzak.
büyük bir ilüzyondur ayrıca. kamera hilesi ile falan gerçekleşebilir vaktiyle insanlar koca koca binaları kaybediyodu ben inanmamıştım ama inananlar vardı.
insan çok sevdiği birisini kaybedince yaşamayı daha bir seviyor. yaşlanmak sizi ona yaklaştırıyor çünkü.
dünyanın belki de en üzücü seyidir ve üzüntünüz zaman gectikce daha da artar, onun yoklugu o kadar size acı verir ki sizde yasamak istemessiniz ama bir yandan mantıgınız der; dünya böyle.. ama bi tarafınız bunu asla kabullenmez, onunla alakalı her seyde gözleriniz dolar ve etrafta kim olursa olsun aglarsınız, yoruluncaya kadar aglarsınız. iste o zaman aslında anlarsınız dünya da artık hic birsey daha fazla üzemez sizi, daha fazla aglatamaz, eger kaybettiginiz insan size herseyi ögreten, her zaman yanınız da olan, sizi oldugunuz kisi yapan insandıysa..
gece yastığa kafayı vurduğunuzda birden, ben onu bir daha göremeyeceğim sancılarına kapılmanıza neden olan zor bir haleti ruhiye.
sonsuza kadar özlemek zorunda oldugunuza bosu bosuna alısmaya calısmaktır.
edinilen yeni birileriyle boşluğun dolmayacağını acıyla anlamaktır.
(bkz: deger verdigin seylerin bir anda yok olması)
içinizde uyandırdığı duruma göre acısı artan azalan duygu durumu
bu bi ölüm olabilir.En acısıda odur zaten.Fakat birde hayatta olupda o kişiyi kaybetme turu vardır.Ondan uzak olarak yada unutarak.