bugün

binbir umutla gittiği, öncesinde ve başında şarkılar söylediği kritik randevuda, tuttuğu takım henüz daha ilk 60 saniye dolmadan gol yiyen çilekeş ve büyük olasılıkla türk taraftarın yaralı psikolojisi.
en büyük hayal kırıklıklarından biridir.
ne zaman yiyeceğiz lan psikolojisinden, bütün maç 1 golü bekledim psikolojisine dönüşecektir.
erken yenen golün gazıyla, cevabın çabuk geleceğine olan inancını kaybetmeyen taraftarın genelde 89 dakikalık azabıdır.
son dakikada gol yemekten daha iyi bir durumdur.
(bkz: 20 ekim 2011 dinamo kiev- beşiktaş maçı)
eğer gittiğiniz yer taşaklı bir kafe ise "parayı ödemeden çıksak bari" denilebilir.
son dakikada deli gibi sevineceğinden, tebessümden ibarettir kimi zaman:
(bkz: 26 şubat 2009 galatasaray fc bordeaux maçı)
beraberlik golü gelene kadar adamı öldüren psikolojidir. ya gelmezse?