bir şiir yazılmaya böyle başladı

Bir deli varmış köyün birinde
Günün birinde herkes delirecek demiş
Bir akıllı varmış köyün birinde
Günün birinde herkes akıllanacak demiş
Herkes delirmiş...

o heyecan ki; yaşama sevinci
bir martı misali kanat çırpmak gökyüzüne,
adının her harfine denk düşen;
o heyecan ki; maskarası hayatın
gönül gönül gezen!
bütün sokak lambalarında aynı hezeyan!
adının semada izi var,
bütün düşler mukadderat
bütün hayatlar sefer-i sır'at,
bir tek sen noksanında;
utanma! öldür beni
ruhum çırpsın; kanat.

zorlasam da, aşkımı anlatmaya dilim varmaz o heyecana.

bir şiir böyle başladı, sözlük sayfasında
ne giden bir sevgiliye yazılıyordu
ne de yalnızlığın kara yüzüne
kırk yıllık evli gibi
sevişircesine.

Zamanda gecmek bilmez bu trolleme aksa da.

anlamaz bu sığırlar şiirden, sen inatla başlık açsanda

devam ettim son giriden;
ve ellerin dururken bazen;
Bazen sadece sen oluyor dünya,
bir mavi deniz gibi buyruğundan kopmuş
bir melek gibi tertemiz
ve
kırk yıllık evli gibi,
sevişircesine.

Sonsuzlugu saran bu mısrada
yalnizligi anlatiyorum yalnizca.

yazdım duygularımı içtenlikle, anlayan olmasada.

şimdi yazacaklarım sadece öneri niteliğinde; bu kadar yazar bir aradayken hep birlikte bir şiir yazalım, ister birer satır ister bir nakaratın etrafında dönelim... Bence çok güzel bir şiir ortaya çıkacak.
ilk satır...
bir şiir böyle başladı, sözlük sayfasında