bir üveylik hikayesi

40 ların türkiyesinden bir hikaye.

birde komşusu br adam vardır. az konuşan. her tür alet edavat tamir eden evli bir adam.
detayını fazla anlatmadılar. nasılsa kadın bu adamdan hamile kalır ve etrafından gizliyerek hayatına bir süre devam eder. saklanamayacak duruma gelince, kızı ve damadı olayı öğrenir.
yapacak bişey kalmamıştır. çocuk doğacaktır da etrafa ne diyecekler.
mecbur kızı alır çocuğu o bakar o büyütür. lakin çocuk bu durumu bilmez.
çocuk delikanlılığa yaklaştıkca işi gücü alet edavatı söküp, takmak vs olur. gerçek annesinin yanına gittiğinde de her fırsatta asıl babasının çocuklarıyla oynar neredeyse hep o evdedir.
çocuk iyice büyüyüp evlendiğinde de durum değişmez. asıl annesine anneanne, ablasına anne demektedir hala ve asıl babasının çocuklarıyla dosttur. fiziksel olarak pek benzemediği için kimsenin aklına yıllarca bişey gelmez.
asıl baba öldükten bi süre sonra üvey abisi çocuğa durumu anlatır. babası anlat demiştir.

tabi adam bi süre bunalımdan çıkamaz sağa sola küser.

olay ilginç. kahramanları toprak olmuş ama hala anlatılır.