bugün

her şey olanaklı sanılır ağustos gibi geç bir zamanda
hayat bile kanın kana sığınması bile

hiç bir midye süngülerle açılmadı
hiç bir resim izlemedi bizi gözkapaklarımızın ardına dek

katırtırnağı çiçekleri hışırdadı sarı güneş altında
ve kuşku fırlatmayı düşündü sargı bezini

arasıra getirdi rüzgâr her zamanki gibi
henüz sıcak külden bir mektup: ne ki

yoktu güvercinlerin bildirebileceği önemli bir şey
duvar sıvaları ya da ufuktaki yüksek basınç hakkında

belki daha iyi biliyordu uçurtma gölgeleri duyargaları
belki kendimiz görmeliydik bunu: aralıksız

izledi yakıcı bir göz umudumuzu ve yüreksizliğimizi

ivan Malinovski