bir tanrının olmadığına inanmak

aman diyeyim, ateistleri tahkir etmek için açmadım başlığı.

kutsal kitaplara ve peygamberlere inanmamalarına derin saygı gösteriyorum.

öyle olsa bile, en azından bir yaratıcıya niçin inanmazsın ki?

yani ne kaybedeceksin, inan anlamıyorum.

kutsal kitapları hiçe saydın; seks, alkol, kendini sıkmadan yaşam, ibadet rutinlerinden kurtuldun. nice!

peki tanrıya inanmamak neden?

evrim ile oluştuğumuzu düşünsen bile, evrim mekanizmasının tanrının müsaadesi ile gerçekleştiğine inanman gerekir, proteinin oluşma ihtimali klişesine girmeyeceğim.

veya götü kurtarmak için, ya varsa mantığı ile gene bir tanrıya inanılır,

peki sen neden inanmamakta diretiyorsun be kardeşim, tanrı fikri ile alıp veremediğin ne?

tanrı kavramı, nefsin rehberlik ettiği insanı kötü işler yapmaktan alıkoyar, insanlardaki merhamet duygusunu geliştirir, iyilikler yapmaya iter.

of, neyse...