bir kişinin hidayetine vesile olmak

bir müslüman olarak zerre kadar umrumda olmayan durum, yıl olmuş 2013 hala ateizmi savunanlar varsa yansın gebersinler inşallah cehennemin en kuytu köşelerinde.

zamanında teknoloji bu kadar gelişmemişken bilgi kaynaklarına erişim kısıtlıyken belki köy köy şehir şehir dolaşıp ihtida hareketi başlatmak münasip ve makbul bir şeydi belki ama şimdi kimse için pek de önem arz etmiyor bu durum. dert eden arar bulur bu naneyi.

yani demem o ki ateyizler meraklanmayın kimsenin sizi dine döndürme gibi bir derdi yok hatta ateist olarak sürünmüş sürünmüş de 40 yaş bunalımını aşamadığı için kalkmış yanılmışım tanrı varmış falan derseniz o sizden kabul edilmez, gidin bireysel olarak yaşayın dininizi hiçbir şeye kuş kondurmak zorunda değilsiniz. kimse peşinizden ağlamıyor müslüman olun diye.

gayet faziletli bir şeydir.

Ülkemiz insanları için pek mümkün olmayan durum.

Bizde dini anlatma sorunu var. Şayet ben dinimi bir hacı-hoca tayfasından öğrenseydim ben de ateist olurdum. En ufak bir hatada direkt cehennemlik oluyoruz. Dinden soğutmak için ellerinden geleni yapıyorlar.

Örnek vereyim;

10-11 yaşlarındayken teravih namazına gitmek çok hoşuma gidiyordu. Mahalleden topladığım 3-5 veletle birlikte her akşam güle oynaya gidiyorduk. Bir gün namazın ortasında veledin biri güldü. O gülünce hepimiz gülmeye başladık, sürü psikolojisi. Namaz bitiminde hoca kulaklarımızı çekip ''siktirin gidin buradan kafirler'' diye bağırdı. 10-11 yaşındaki çocuğa küfür ve şiddet uygulayıp camiden kovdu. Ve ben o günden sonra hiçbir zaman camide bulunmak istemedim. O gün benimle güzelce konuşup şeker falan verseydi belki çok farklı olacaktı her şey.

Velhasıl diyeceğim şu. Kulaktan dolma bilgilerle, sizin kültür seviyenizin altındaki kimselerle dini konuşmayın. Soğutmak, uzaklaştırmak için elinden geleni yapacaklardır. Olduğu kadar içinizde yaşamaya çalışın.

Tüm insanlığı kurtarmak gibidir. Ama nerde müslümanlarda o kapasite? Okumak yok, düşünmek yok... Her şey taklitten ibaret, öze inmek yok.