bir kitap bitirdikten sonraki ruh hali

iyi bir kitap bitirdikten sonra etkisinden çıkamayıp başrol kahramanın nerede şuan ne yaptığını merak eden garip bir histir.

Boşluğa düşmüş oluyorum genellikle, olm böyle mi bitecekti bu? diye. Ya da daha sonra nasıl devam ettiler hayatlarına? diye sorularla beynim afedersiniz ...

kendimi profesör gibi hissediyorum. sonra bir -iki gün kendime izin veriyorum. çıkıyorum temiz hava alıyorum. sevdiğim bölümleriyle ilgili bir şeyler karalıyorum. sonra bi çukulata ısmarlıyorum kendime. müzik dinliyorum falan.

bir kitap hacı, boru değil.

kitaptaki karakterlerin birinde size ait özelliklerden biri veya birkaçı varsa son sayfadan sonra belli bir süre o karakter gibi yaşama ve yeni bir kitapla onu öldürme.

of bir triplere giriyorum var ya, sanki ben yaşıyorum her şeyi o derece etkileniyorum.

kiminde deyim yerindeyse tadı damağında kalır ve etkisinden çıkıp bir yenisine başlaman için biraz zaman gerekebilir.

keşke bitmeseydi ya da beni de içine alsaydı denilebilir bazen.

sayfalarca yeni bilgi toplamadaki haz.

kızgın kumlardan serin sulara atlamak gibi bi durum. *

kitap uzun ve sürükleyiciyse, aslında bunlara gerek de yok kişiyi sarmışsa eğer kitap, bitirdikten sonra sevdiğiniz, eğlendiğiniz, nefret ettiğiniz, herneyse, o kitapda ki bütün karakterlerin kitabın bitişiyle beraber ölmüş olduğu gerçeği sizi üzer. aynı zamanda kitaptaki düğümlerin çözümlenişi ve sonuca ulaşmış olmanın dayanılmaz hafifliği sarar sizi. bütün bu düşüncelerle kitabı alır ve o ölen karakterleri kitaplığınızdaki yerine koyarsınız. her gördüğünüzde hatırlamak üzere.

arınma ihtiyacı duyulur.

hayal kırıklığıdır.eğer sevilerek okunuyorsa bitmesi üzer.iki üç gün etkisinden kurtulunamaz karakterlerin şuan ne yaptığını merak edersin.ve hemen bu derece sevebileceğin başka kitap arayışı içine girersin.ararsın,sorarsın,onun yerini tutmaz aynı kitabı bidaha okursun..okursun..

kitap iyi bitmemişse filmin kopması gibi bir kaygı benimseten, öyle hissettiren durum...

hafiflik hissi. rahatlarsınız. kitabı düşünürsünüz. kütüphanenize diğerlerinin yanına yerleştirirsiniz itina ile. mutlu sondur. ama yetinmeme durumu çok feci. bir tane okumak yetmez. okudukça eksikleriniz çarpar yüzünüze. bu da acı gerçektir.

yüzde olusan masum bi gülümsemenin ardından,insanın hemen yeni bir kitaba baslama hevesinin icine girmesi.

güzel olabilen bir boşluk duygusudur. sonrasında bu tadı kaybetmemek için duvar tarafına bakarak uyunur.

okurken bitmeyecek gibi gelen bi kitapsa savaş kazanılmış hissidir.

kitabına bağlıdır..ders kitabi olmaması temenni edilir..

- nihayet bitti, çok güzeldi arkadaşıma vereyimde o da okusun.

(bkz: keşke bitmeseydi)

biraz önce yazdım ya sözlük. ne çabuk unuttun (evet silinme saniyeleri geriye doğru sayıma başlamıştır)

her durum için farklı farklı ruh haline girilebilir. o anlık psikolojiye göre değişir ama biz yine de oluşabilecek durumlara bir göz atalım * *

- okunan kitabın sonu beğenilmemişse "ben olsam şöyle bitirirdim" moduna girilir.
- okunan kitap güzel bir kitapsa* "hmm güzel ya arkadaşlarıma da tavsiye edeyim bunu" denilir. kitap karakterleri, durumları hatıralarda hoş bir anı olarak kalır.
- okunan kitap mideye yumruk indirmişse "bunu bi daha okumalıyım" "üff süper yaa" gibi laflar edilir ve olaylar&karakterler kişinin belleğine kazınır. bu kitaplar kişiyi derinden etkileyen kitaplardır ve baş yapıt olarak bilinirler.
- okunan kitap çerezlikse ruh halinin durumu değişmez. bazı durumlarda kişi "tüh ya keşke okumasaydım hem zamana hem de kitaba verdiğim paraya yazık" der ve üzüntü yapar. kitabın fiyatı ile üzüntü doğru orantılıdır.

ders kitabı ise hissedilebilecek tek şey kocaman bir rahatlamadır.
şahsen ben hiç, - tüüh ya ne güzeldi, niye bitti. diye hiç düşünmedim.

ama okumaktan büyük keyif aldığım bir romansa, genelde boşluk duygusu ile beraber keşke bitmeseydi hisini taşıyarak, bir süre etkisinde dolanırdım.

okunmuş olan kitap 1984 ise hayretlere düşemeyecek kadar hayretler içerisinde olursunuz. (bkz: fevkaladenin fevkinde)

başka bir kitapsa genelde aynı olan hissiyattır.

okunan kitap hayvan mezarlığı olduğu takdirde ki orjinal ismi gecenin pençesidir ; halusinatif karakter kazanmanıza neden olacaktır.içinde bulunulan ruh halinin ise huzurla uzaktan yakından alakası yoktur.*