bugün

bir keresinde tam 37 km yol gitmiştim sevdiğim kız için.
Kuşkusuz bir keresinde buluştuğumuzda kalkana kadar diğer kızlara hiç yazmamak.
babam telefonda

- ya o ya ben... e getirdi lafı...
yani o kızın peşinden gidecek olursan benden para pul babalık bekleme gibisinden

saniye düşünmeden
- o... dedim.

iki sene adamın yüreğine oturdu. neyse alışmıştı benim extremliklerime de mahallenin delisi sayıp unuttu sonra.
4000 km yol gitmiştim (şaka değil).

Kafamı sikeyim.
hayatta bir kadın için hiç fedakarlık yapmadım. nasıl birşey olduğunu da bilmem. bence buna kadınlar cevap vermeli.
Onun için tıp kazandım. Daha napiyim aq.
Evlenmektir. Annem için büyük ihtimalle yapacağımdır.
Belki bir ülkeden başka ülkeye gitmek olabilir.
Tek eşli yaşamaktır evet.
Ailemi karşıma alıp evi terk ettim iş bulup köpek gibi çalıştım kaç kez intihar ettim hayatım boyunca yemediğim hakareti ondan yedim sonuç mu hiç sevilmemisim bile beni sadece kullanmış allahta benim belamı versin.
o feda insanın hayatında aldığı en zor ve bir defa yapabileceği karar .
o kişi için değer mi.? *