bir insana alismak

Hayatının uzun bir döneminde yanında bulunan, onunla zaman geçirmeyi yaptığın her şeye değişebildiğin, her söylediğini anlayan, her söylediğini anladığın, yaptıklarını ya da yapacaklarını tahmin edebildiğin, beraber sigara içtiğin, yağmurda beraber yürdüğün, yarışmak için havuza atlarken baştan yarışı kaybettiğin, bitiremediğin elmayı devam etmesi için verdiğin, hastayken başına ıslak bez koyan, sen üzgünken senden önce ağlayan, mutluyken senden çok sevinen, aynı filmleri sevip aynı müzikleri dinlediğin, aynı yemekler ile karnını doyurduğun, gittiğin her yerde onu görmek istediğin, olmadığında arayıp saniye saniye anladığın, aynı tarafta olup haksız bile olsa savunduğun, hiç gitmeyecek sandığın, hiç bitmesin diye dua ettiğin, ona ait olduğunu hissettiğin, her şeyden önemlisi hayattaki her şeyden çok senin olduğunu düşündüğün kişinin birden bire yok olmasıyla kafatasına bir ok gibi saplanan düşüncedir, ayma ânıdır alışacak biri olanlar için.

belkide insana zarar veren en kötü alışkanlıklarından birisidir... tüm hayatınızı birlikte geçirmiş olmanız, birlikte hissettikleriniz, paylaştıklarınız bir gün tümüyle yalan olabilir ki oluyor da...

insan denen varlık hayatın içindeki kibirleri, gururları vb. şeyler yüzünden zamanın da hayatına yön vermesine bile izin verdiği kişileri, alışkanlığı bir an da silip atabiliyor...

ya da herşeyin dört dörtlük gittiği bir hayatta kaçınılmaz son olan ölüm sizi ayırıyor, ayrılmamak için yaptığınız tüm savaşlardan galip gelmiş olmanız hiçbir şeyi değiştirmiyor...

sonunda kişi acısını çekecekse eğer alışmamak en iyisi olsa gerek ya da birilerinin size alışmaması...

öze katmak demektir, özlemenin öncesidir.

alışkanlıklar zor bırakılır şeylerdir.. bu sebeple o kişi gittiğinde "o yarınızı" kaybedersiniz.. zor olur olacaksa bir ayrılık..

o insana yaptığı her n'olursa olsun değer vermeye başlama evresidir.Çoğu zaman uzun vadelidir.Ayrılıklar bu evreyi yaşayan insanlarda derin tahribe yol açabilir.

(bkz: ilk entry den sonra söyleyecek şeyin kalmaması)

alışmak sevmekten daha zor geliyor...

kazanılan en garip alışkanlıktır ve vazgeçmesi her şeyden çok daha zordur. belki de kazanılmaması gerekir çünkü bir çok alışkanlığa nazaran en nankörüdür. edindiğiniz her alışkanlık siz onu bırakana kadar sizle kalır ama bir insan sen onu bıraksan da bırakmasan da gidecekse gider ve ortada ne alışkanlık kalır ne alıştığınız o insan ne de ondaki siz.

o insanın, hayatınızdan çıkması ile alışkanlıklarla bir süre yaşamanıza neden olan hadisedir. alışkanlıklar bünyeyi öyle perişan eder ki gün gelir dipte yaşamaya alıştığınızı anlarsınız. yaşanmışlıklar sonunuzu getirir, bir an önce bu hastalıktan kurtulmak gerekir. ama kurtulmak değildir esas olan, onlarla yaşlanmak, ölmekir.

o insana bağlanmaktır. bağımlı olmaktır başka birine. sevilsin ya da sevilmesin, ancak alışılan kişi alışanın hayatında bir yer edinmiştir, hayatın parçasıdır, düzenidir bir yerde. ki, kurtulabilmek hayatın düzenini altüst etmekten geçer. göze alınabilmişse, yokluğa da alışılır. çünkü insan hep alışır. bazı şeylere katlanabilmesi için iyidir bu da.

paylaşım oranınıza göre şiddeti artan durum.arabesk bir şarkı sözüdür ama doğrudur:alışmak sevmekten zordur.Bir anda bir insanı sevebilirsiniz sadece insanın özünün iyi olduğunu düşünerek bile sevebilirsiniz fakat alışmak zaman alır,emek ister.Her mimiğini ezberlersiniz,hangi anda hangi tepkiyi vereceğini,çayını kaç şekerli içtiğini,hangi şarkıyı sevdiğini-sevebileceğini, en önemlisi kaçmak istediğinizde sığınacak limanınızın varolduğunu bilirsiniz.Bir insana alışmak onsuz kalma korkusunu da beraberinde getirir,o boşluğu dolduracak bişeyler arasanız da bulamayacağınızı bilirsiniz.

alışmak hatadır ama insanoğlu elinde olmadan birilerine bağlanma, alışma iç güdüsü ile yaşar ve bu hatayı bile bile yapar.