bir insanın etrafına duvarlar örmesi

ördüğü duvarların yıkılışını mutlulukla izleyen insanları aklıma getiren durum. Belki ilkel yaşamdaki "ev yapmak" ya da barınmak mefhumunun, modernitenin getirdiği sosyal yaşam bağlamındaki muadili bu. Taşradan bir örneği bile vardır: kadınlar, yok etmek istediği siğillerin çevresine kalemle halkalar çizerler**. bir insanı, bir düşünceyi, bir duyguyu, bir korkuyu yok etmek için etrafına bir duvar örmek yeter nihayetinde; etrafına duvar örülen şeyler, kendi içinde kuruyup kaldılar hep. Bir insanın kendi etrafına ördüğü duvarlar da bu kapsamda tabii.

inzivaya çekilmektir.

genelde sevgiliden ayrılınca olur.

kova burcu olduğunu anlatır. akrep burcu olsaydı etrafına ateş yakardı.

(bkz: sosyal fobi)