bir daha eskisi gibi sevemeyecek olmak

Nerde o masum ben...nerde cocukcu hayran kalbim...nerde bebeksi tenim, nerde sonsuz sadakat....
Bu kadar can acitilinca, geriye ne kalir ki...

bazen olur öyle.
sigara izmariti gibi kalırsın küllükte. öylesine bitmiş, öylesine kül olmuş.
bazen olur. dedirtir.

(bkz: seni öldürmeyen şey güçlü kılar)

bir sonra ki sevgiye kadar hissedilen duygu, durum, anlamsızlık.

ben eskiden de sevmeyi beceremediğim için asla kurmadığım cümledir. bence aşk lükstür ve ben o kadar zengin bir kalbe asla sahip olamadım.

( bence çok duygusal yazdım acaba kaç beğeni alırım)

(bkz: Bahaneler falan)

elinde olan son desteğini de kaybediştir, temiz bir sevgi sunmuşsundur ama buharlaşmasını izlersin, kalbin buz tutar ve her şey somutlaşır soyut olan birçok kavram artık somuttur ve sevdiğin tüm renkler gri olur ve uyku sürekli kapısını çalarsın seni alıp götürmesi için anılarının bulunduğu bu dar odadan göz kapatıştır saf hayallere.

bu hisse kapılmak, yine de içten içe, hadi bak halime allahım, bir daha eskisi gibi sevemezsem kimseyi, neye yarar bu yaşam diye haykırmaktır. hani derler ya, bir anlık sinirle söylenmiş şeyler diye, bu da , bir anlık duygu sarsıntısı, tükenmişlikle kapınılmış bir histir işte. insan illa ki sever ya, kimse bilmezse kendi bilir sevdiğini, bu da bir daha eskisi gibi sevemeyecek olmaktan iyidir.

Bu kadar kasmayın bayanlar baylar. Bu aşk acısı olayını çok parlatıyorsunuz.
Ne için? Seni bırakıp gibtir olup giden biri için mi? Duygu seline kapılıyorsunuz bu kadar,
Önüne bak, kafanı kaldır biraz
Güçlü dur, erkeksen azıcık erkek ol.
Kadınsanda kadın gibi ol.
Not: bu yazı sevgilisinden ayrılıp ağlak ağlak gezen insanlara yazılmıştır.
Not2: hayır duygusuz değilim.

psikolojiktir, kendini öyle şartlandırırsan sevemezsin, ama şartlandırmazsan eskisiden bile daha çok seversin.
yani olay sevgisizlikte değil sende bitiyor.

kalk siktir get la burdan diyeceğim velettir. yaşın kaç ki lan daha sevemeyecen göt piresi.

bunu bilemeyiz ergenus

hem hayat değil miydi sürprizlerle dolu olan.

" seni öldürmeyen şey sakat bırakır "

artık el yordamıyla bulursun her şeyi ve duvarları yoklayarak gidersin odadan odaya
yürüyemezsin ve biri kucaklasın da yatağıma yatırsın diye beklersin
biri saçını tarasın, ellerin tutmaz olmuş artık
şarkı da dinleyemezsin artık
lâlken söyleyemezsin de
ama
bir gün
biri dokunur kalbine
lan ben hiç sevmemişim ki daha önce dersin
o yüzden
dert etme
geçer
sevgi sakata dokununca şifa olur
geçer.

bize öyle bir bilgi gelmedi.

Garantisi yoktur.
Doğru zaman, doğru insan, ansızın çıkıverip " ceee" diyerek hayatınıza giriveren bir tılsım.
Hayat bu!
C'est la vie!

Bu biraz masumiyetle alakalı bir şey. Elinizden o masumiyet gittiğinde hayata olan bakış açınız değişiyor. Bir kere kırılan şey belki geriye yapıştırılır, ama asla aynı görünmez.

Belki bir daha sevebilirim. Ama bu aralar duygularım ne kadar hızla gelişiyorsa o kadar hızla da geriye sönüyor. Bunun sebebinin fazla mantığa bağlı biri olduğumu düşünüyorum.

Ah, konudan sapmışım.

Birini sevmek gerçekten zaman ve sevgi istiyor. Bunu aşık oldum sonra reddedildim diyenlere söylüyorum. Çünkü bir daha aşık olamam diyenler aşık oldu. Ama bir daha eskisi gibi sevemem diyenleri gerçekten yaralı gördüm. Bunun sebebi de sevgi duygusunun aşkın ötesinde olduğu, iki kişinin birbirlerine gerçekten bir şeyler katmaya başladığı, birbirlerinin hayatlarının parçaları olmaya başladığı zamanlarda kendini göstermesi.

Bir daha eskisi gibi sevebilmek için önce kendi yaralarımızın kapanması gerekli.

Peki nasıl kapanacak?

En ufak bir fikrim bile yok.

yalnızlığa alışıyorsun,
gözlerin kapıda,kulağın telefonda
bir ses arıyorsun
bir nefes
sonra ağlamayı öğreniyorsun
daha,yazmak anlatmak istiyorsun
lakin üşeniyorsun.

-https://www.uludagsozluk.com/e/38632522/