bilye oynamak

Bir daire, bir üçgen oyunu vardı. Bir kuyu oyunu vardı ve bir de misketleri yanyana dizerdik.

Küçükken en çok oynadığım oyun. Biz de cilli denirdi.

--kale karman geçer geçmez--

çoluk çocuk oyunudur.

Çocuk işi bir iş.

Mahallede kimse oynamazdı bu mereti benle.
işin sırrı kaflik'tir. Kaflik oyun oynanan seçilmiş bilye'dir.
Ele uygun boyutta seçilen kaflik bilyesi, sert bir zemine sürtmek suretiyle yıpratılırdı. Yıpranan bilye elden pırtlamaz diğer bilyeyi kafadan vururdu..
Daha eski versiyonu var bunun. Onun adıda aşık'tır. Onuda bilen bilir, kemiktir o. Kuzunun falan dizkapağıdır, bilye şehir aşık köy versiyonudur bu oyunun..
En son bi poşet bilyeyi evde kapış yapıp jübile yapmıştım,
Sokak bilye dolmuştu balkondan atınca..

en büyük rekabetin bilyelerin sayısı ile olan , mahalle ortasında ki kızlı erkekli kardeşçe futbol maçlarının yapıldığı , gece saat ne olursa olsun mahallede oynayan çocukların ve son olarak en samimi en gerçek en dürüst yılların çocuklarının yani 90'lı çocukların en güzel eğlencesidir .*

counter strike çıkana kadar mahalle'de kral gibi gezmeye yaramış olan eğlencedir.

ütmek bu oyunun şampiyonasıdır.

küçükken oynamak için mahalle mahalle gezdiğimiz oyun. *

(bkz: mumdirek)*

Genel olarak bilye veya misket olarak adlandırılan, 90lı yılların favori oyunlarından birisi.

Az önce kırtesiyeye karton almaya giden banban misketleri görünce mutlulukla dolmuş ve hemen almıştır.

yaşadığım semtte "cilli oynamak" şeklinde isimlendirilen eylem.

(bkz: misket)

90 lı çocukların daha iyi bildiği bir oyundur.