bilirsin ayrılıklar kalbe sevmeyi öğretir aslında

yaşar çalıyor.

bursa kapalı çarşıdan aşağıya inen arnavut kaldırımlı taş sokaklar...

her bir taş birbirine çok yakın, ama birbirine çok uzak. dokunamadıktan sonra hayallere, gözlere... kaldırım taşları gibi işte bizim yaşadığımız hayat...

sokak satıcılarının ısrarlı gür sesleri kulağımda. bastırıyor müziğin sesini.

yakanıza yapışıyor da sanki, almadan gitmeyecek gibi.

yaşar çalıyor fonda. liseden sonra ilk dinleyişlerim. çocukluğum, gençlik yıllarım aklımda. başım hafiften dönüyor, ah şu soğuk hastane koridorları, hasta olmayanı bile esir alıyor.

yürüyorum amaçsız. nereye bilmiyorum. ama nereye yürümek isterdim onu biliyorum.

kime yürümek isterdim onu da biliyorum.

zar zor kalabalıkları geçiyorum, tam bitti derken yine kalabalık, tam dönünce geçecekken yine taş sokaklar. yine uzaklar.

kayboluyorum. zaten hiçbir zaman istediğim yere çıkamadım bu çarşıda. bu hayatta da hiç çıkamadım istediğim sokaklara.

yaşar çalıyor bilmem kaçıncı defa.

neredeyim anlamaya çalışıyorum.

ne yapıyorum, ne istiyorum anlamaya çalışıyorum.

köşe başında ahşap sandalyelerin üzerine oturuyorum.

çay getiriyor 12-13 yaşlarında bir çocuk.

acı bir çay içiyorum. tadı başka geliyor.

çayı içmeyi seviyorum. gözlerim doluyor. yaşar söylüyor.

--spoiler--

Nedir o akan yazık yaşına
Zaten hep yalnız değil miyiz

--spoiler--

ayrıyım, kimden olduğunu bilmiyorum. uzağım, kime olduğunu bilmiyorum. o kadar ayrıyım ki, kavuşmak nedir bilemiyorum.

gözlerim doluyor. yaşar söylüyor.

--spoiler--

Bilirsin ayrılıklar kalbe
Sevmeyi öğretir aslında

--spoiler--

sen yoktun, ben seni sevmeyi öğrendim. sen yoktun, sensiz zamanların acısını öğrendim. sen yoktun, ben o masada tek başıma çay içtim.

sen de geçtiğim yollardan geçtin mi acaba? aynı köşe başından döndün mü? aynı kalabalıklar senin de üzerine geldi mi?

sen de ağladın mı sebepsiz? tadını pek beğenmesen de bitirdin mi o bardak çayı?

sen de hayal kurdun mu?

sen nerdesin kim bilir.

bak yaşar söylüyor...

Dogru ve guzel bir cumledir ...de.. Sevmeyi ogretirken cekilen aci yabana atilmamalidir....Bu "aci"insani sevmekten vazgecirir mi ??bu kisiye gore degisir....Kimisi "aci"cekmek icin "sever"ki bu duygu uzak durulmasi gereken bi duygudur...Sacmadir...Sevgi insanin gozlerindeki "isiltiyi"sonduruyorsa amacindan uzaklasmistir...Oysa "sevgi "huzur demektir ..sevgi mutluluktur...Sevgi gozlerdeki isiltidir...vb vb ...Ve soyle denir "Sen gitme !!!ben cahil kalayim"....