bugün

ikinci viteste yokuş aşağı vurdurmanın bile kar etmediği andır. malak gibi kalırsın.
şuan beyin okuma işlemi yapamıyor.
salına salına caddenin bir ucundan diğer ucuna geçmeye çalışırken üzerine doğru gelen arabanın sürücüsüyle göz göze gelmek. kafamda canlandırırken bile beynim hata veriyo aq.
beynin garip davrandığı, yorgun olduğunu belli ettiği anlardır.

Bir keresinde "filiz" yerine beynim "fizil" de sabit kalmış nedense. Arkadaşa diyorum "fizil hoca" o diyor "fizil kim?" en az on dakika filiz yerine fizil olduğuna inandım o ismin. Beynim öyle bir değiştirmiş ki. Neyseki sonra arkadaş "filiz olmasın o?" demesiyle kendime geldim, güneşi bahane ederek "kafama güneş çarpmış" dedim, yine anlatım bozukluğu olan cümle kullanmıştım.
---

elde telefon olmasına rağmen, telefonun elde olduğunu farketmeyip, yarım saat telefonu aramak. (bu olayı tv kumandasında da yaşadığım olmuştu)
---
ayağının altında kaldırım var zannedip kaldırım olmamasıdır, 5 saniye affallanır beyin reset atar.
Nikah zamanlarıdır. Özellikle erkeklerde. Efsunlu gibi.
1 60 boyundaki kızın yanında 1 90 boyunda erkek görünce oluşan andır.
son ayaktan yatınca oluşan durum.
Affınıza sığınarak söylüyorum, boşaldıktan sonra ki 5 saniyedir.
bazen de bir kelimenin varlığını sorgulamaktır. uzun süre kullanmadığınız bir kelimeyi kullanmak istersiniz fakat o an böyle bir kelimenin olup olmadığından şüphe edebilirsiniz.
Üzüntülü anlardır.

Beynim durur, kımıldayamam, konuşamam, yemek yiyemem. Bildiğin sekalet oluyorum.
yaşadığınız şehirde bir pasaja girip çıkarsınız sonra yön duygunuz tamamen kaybolur. bildiğinizi sandığınız yerin orası olmadığını görürsünüz.
sevdiğini bir başkasıyla görmek.
içinde ölümün olduğu zamanlardır. Size yakınlaştığında veya bir dostunuzu tam olarak bulduğunda. Daha ötesi yok, ot bile değil.
Inandığınn değerlerin yada insanlar aslında olmadığını gördüğün andır. O an beyin işlevini kısa süreliğine yitirir.
Fizyolojik olarak durmussa beyin hucreleri ölür.
Psikolojik olarak durmussa bu biraz dinlenmeye sevk eden andır.
dusunmeyi bırakıp rahatlama anı. Gerçi beyin uyurken bile çalışıyor değil mi? O zaman beyin ölümünün gerçekleştiği an. Bir yakalayamadım o anı. isyan etmek hoşuma gitmiyor ama beynimin çalışma şekli de beni deli ediyor. Uyumak istersin uyumaz uyanmak istersin uyanmaz. Yok mu senden kurtuluş. Gerçi doktorlar bir süre sonra herşeyi unutmaya başlarsın demişti. iyi ya inşallah ilk istediklerimden başlar.
saatlerce kod yazıp sonsuz döngüye girdiğinde hissedilen duygudur.
içinde bulunduğum an. sabahtan beri klasik düşünce çalıştığımı düşünürsek. beynim bile yanmış olabilir. (Sokrates sağolsun)
Mat 2 finalinde bende olan durumdur.Çalışmıyor ya.Ne görüyor ne düşünüyor.(Bütte geçtik ama)*