bugün

Ellerim terliyor.Hem sıcaktan hem beklemekten..Benim kışında beklerken ellerim terliyor..

“Beklentinin her türlüsü yeni bir fiyaskoya gebedir ama ne yazık ki fiyaskonun kürtajı yoktur.” , bu aralar ki alt yazı hayatıma..

insan başkalarına ağır abla olabiliyor, atıp tutabiliyor kalbinin gördükleri hakkında ama yalnız kalınca o ağırlık ablalıktan kalbine çöküyor işte, kendine yalan söyleyemiyorsun.

Nefes alamıyorum beklerken, hayat saçma gündeliklerle akıyor ama devam etmiyor.

Takılı kaldım o bankta. O günden sonra her gün gittim parka, o bank hep doluydu. Başka insanlar o bankta oturuyordu, ben başka insanlarla başka banklarda.

Hayat bir film ya güya, aklıma göre..gidip oturuyorum tek başıma bir banka..önüme bakıyorum kaldırmıyorum kafamı, ta ki bakışlarını üstümde hissedene dek..hissediyorum ama başımı kaldırıp onu orada görememeye de tahammülüm yok. Elimde kalan son cesareti çıkartıyorum cebimden ve kaldırıyorum gözlerimi…….orda…. bana bakıyor….birden bire… beklerken ama aslında hiç beklemezken..

Hayat bazı şeyleri açıklarken, bazı şeyleri açıklıktan uzaklaştırma gücüne sahip bir cümle…
Açıklama karmaşayı da getirdi beraberinde. Halbuki ben iyiydim. Parantezini kapatmıştım o cümlenin. Şu anda her şey üç nokta… Üç noktanın yanında bir ikon yanıp sönüyor. Bana yeni cümleyi yazsın istiyorum ayakta bakarken yüzüme.

Aramamam lazımdı onu, diğer cümleler öyle söylemişti çünkü bana. Kendi cümlesini yazması için vakit tanımam gerekliydi ona..ama ben, bilinçsizce oldu anlıyor musunuz? Alışkanlıktan gitti elim telefonun tuşlarına, karşıda sesini duyunca her şey çok geçti algılamak için her şeyi..
Yalan söyledim ona, eski biz gibi konuştuk ama kısacık, hiçbir şey olmamış gibi kapattık.

Şu an her şey daha kötü, şu an beklemek daha zor, olumsuzluk ekleri uçuşuyor havada..
Aramayacak biliyorum..ve hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacak..

This is the end of a friendship..

Faturalı hat pahalı gelmişti kalbime, kontörlüye geçmiştim.

Kaç kontör kaldı acaba?

http://handehanim.blogspo...rsan-ekime-aramazsan.html