bugün

(bkz: hayatla ilgili umutların giderek tukenmesi)
mutluluğun içinde olduğunu henüz keşfedemeyen insanın; güzel günleri, dış etkenlerden beklemesi sonucu hüsrana uğramasıdır.

(bkz: çocuklar inanın inanın çocuklar güzel günler göreceğiz güneşli günler)
beklenen güzel gün diye birşey yoktur, doyumsuz insan vardır. bu yüzden beklenen güzel gün asla gelmez, elindeki ile yetinip mutlu olan insan içinse beklemesine gerek yoktur, hergünü güzeldir. * * *
(bkz: kavağa çıkmayan lavuk balık)
çok uzakta öyle bir yer var...
o yerlerde mutluluk var...
paylaşılmaya hazır bir hayat var.
hayatını mutsuzluk üzerine kuran insanların karşılaştığı durumdur. aslında her gün o günleri yaşayabilme fırsatına sahipken, anlamsız bir mazoşizme teslim ederler ruhlarını. yahu en sevdiğiniz renk mor olmasın, biraz beyazın tadını çıkarmaya bakın kardeşim. üzmeyin güzel canınızı, saplantılarda kalmayıp kırın zincirlerinizi, dünya herkesi mutlu etmeye yetecek kadar çok nimete sahip, yeter ki değerlendirmeyi bilin.
(bkz: beklenen güzel günlerin geldiği gibi bitmesi)
(bkz: küresel ısınma)
Kötümser bakış açısıdır...
(bkz: güzel günlerin gelmesini beklemek)
YARINLARIN HEP GÜZEL OLACAĞINI SÖYLERLER, OYSA BU GÜNLER DÜNLERiN YARINLARI DEgiLMi?..
pesimist haller. geçen yıl ki satışlar daha iyiydi diyerek hep geçmiş senelere atıfta bulunan esnaflar gibi dövünenler. (bir esnaf çocuğu)
babam suratımı her astığımda ellerinin arasına alıp o koca kafamı: "iyi günler ilerde kızım" der.. ben de "yok be baba, hayatta hep bir acı pay vardır ve olacaktır da, insana düşen." derim içimden; onu ümitsizliğimle üzmeyeyim diye. sonra hemen dururum, beyazı sararmış gözlerine tekrar bakarım babamın. bunca yol yürümüş birinin "herşeye rağmen" diyen gözlerine..ve güzel günlerin geleceğine, o an, inanırım.
hayallerin suya düşmesi.
(bkz: gelecek de bir gün gelecek)
(bkz: parmağınızı indirin ve bırakın da kader yapacağını yapsın)
başını iki elinin arasına alıp ne zaman derin düşüncelere dalarsa insan, içini karamsarlık umutsuzluk kaplarsa, acabalar cirit atarsa beyninde, üstüste yaşarsa kırılganlıkları mutsuzlukları o zaman düşünür "beklenen güzel günler ne zaman gelecek bulacak beni" diye...
güzel günler bizi bekler
eyvallah dersin geçer gider *
kaybetmenin de kazanmak kadar normal bir durum olduğunu ve kazananlar gibi kaybedenlerin de olacağını bilememe durumunda acı çektiren bir hal olur. Yenilgiyi kabullenmek lazım gelir.
guzel gunler gelmemezlik etmez en fazla gecikir. ya da kiymeti bilinmedigi icin hayat izin vermez gelmesine, coook uzaklardan sizi izler, kih kih gulup nah i$areti yapar arkanizdan.
(bkz: anı yaşamak)
güzel günler gelir. gelir de, yaka kartı takmadan gelir.

eğer kokusunu, yürüyüşünü, yüzünü bilmezsen yanından geçiiip gider.
sen elinde çiçek, o saat kulesinin altında nafile bekler durursun..
beklenme neticesinde güzel günlerin kendini ağırdan satmasıdır. yolda falan değil bu günler aslında. bir yerde bekliyor. yani bekleyen aslında biz değiliz, gayet de güzel günler bekliyor bizi. ama nedense biz problemlerimizi çözüme kavuşturmak yerine, onu daha da büyütmeyi, işin içinden çıkışmaz hale getirmeyi başarabiliyoruz. bu yüzden yaşadığımız günleri kötü olarak nitelendiriyoruz. bunu yapan sadece biziz aslında. şuna inanalım ki, problemleri böylesine çoğaltmayı başaran biri istese o güzel günlere de ulaşabilir.
yolda olduğunu gösterir. evet daha gelmemiştir ama zamanı gelmedi daha bi bekleyin.
bugünün kıymetini bilmen gerektiğini gösterir.
eğer o günleri beklersen hayatı kaçırırsın.
bir bakmışsın ömür geçip gitmiş.
sonraki hayatını kaybettiğin zamana üzülerek geçirirsin.