bugün

türk annelerinin bebek sussun diye götünden uydurduğu zeka ötesi davranış şekli. bebek kafasını masaya falan çarpınca. anne hemen koşa koşa gelip '' ıhh sana ıhh'' diye masayı tokatlıyor. ulan çok gülüyom bu karıları izlerken. bebek şokta tabi. bebek annesine mi ağlasın, yoksa çektiği acıya mı ağlasın karar veremiyor. anne hala dövüyor masayı ''hımmm sorarım ben sana'' diye tokatlayıp duruyor. bebek ne yapacağını şaşırdığı için susuyor. anne gururlu, anne susturdu çocuğu. ulan çok zeki bu kadınlar ya. çocuk mal mal masaya bakıyor. çocuk şokta hala. sonra sarılıp gidiyolar.. hımmmmmm diyo anne giderken. gördü işte gününü.
dalga geçilebilir bir şey değildir bence. ben de yeğenlerime bunu yapıyorum. çocuk bence şoka girmektense sahiplenildiği, korunduğunu hissediyor. yoksa size tatlı tatlı gülümsemezdi.
bebeğin egosunu tavan yaptıran ve eşyayı metalaştıran tahakküm zihniyetinin yaptırımı durum. türk aile yapısına aykırı olmakla beraber dinimizde de yoktur.
Anlam verilmeyen ve günümüzde bile hala yapılan bir annenin ağlayan çocuğunu susturma stratejilerinden sadece bir tanesidir.

Ben küçükken zırladığımda abim neren acıyor göster derdi.
Gösterdilten sonra 'hmm tamam, büyüyünce unutursun' derdi, susardım valla.
acımasız ama en doğrusu bu bence..
anneler örnek alsınlar
Çocuğa şiddeti ilk öğretme yolu. Siz bu gün masayı döversiniz canı yandı diye, o arkadaşını döver bunun doğru olduğunu düşünerek. Çünkü öyle öğreniyor "bir şey senin canını yaktığında sende onun canını yakacaksın".
Kişilik gelişimine darbe vuran yaklaşım şeklidir. Kendine zarar veren herseye ailenin müdahale edebileceğini düşünen Çocuk ilerde salak oluyor.
çocuğa küfür etmeyi öğreten kişilerden beklenen bir davranıştır.
bu bebekler büyüdüğünde kendi hatalarını genelde kaba kuvvetle çözmeye çalışırlar;

http://2.bp.blogspot.com/...-da-oglancilik_542263.jpg
çocuğa yanlış örnek olmaktır. çocuk hep bir şeylerin karşılıklı olması gerektiğini düşünür nolur yapmayın yaptırmayın.
0-6 yaş arasında cansız nesnelere canlılık atfetmek yani animizm doğal bir durum olduğundan çocuk için sorun yoktur.

Belli bi yaşa geldiğinde bu tür şeylere inanmayı bırakıyor nihayetinde.
bilmeden yanlış harekette bulunan saf, temiz, iyi kalpli annelerdir. isterler ki çocukları üzülmesin ama malesef çocuklarının bilinçaltlarına, zarara uğradıklarında saldırıya geçmeyi, şiddet uygulamayı telkin ederler.
en azından susması için eline telefon, tablet vs. sikik teknolojik aletleri vermekten iyidir.
çocuğun büyüyünce yaptığı her hatada etrafında ıh ıh yapacak bir eşya araması için altyapı oluşturmaktır.
- ÖHÜ ÖHÜ
+ AH CANIM NE OLDU
- ÖHÜÜEEE AYAĞIMI SANDALEYE ÇAPTIM BABA DÖ ONU DÖ
/ IH SANA IH MiNA GODUMM SANDALYESi
Cinlere, karabasanlara inanmamızın temeli buradan atılıyor olabilir çocukta düşünüyordur masaya vurunca demek ki onun da canı yanıyor koskoca anne neden dövsün masayı yoksa.
O değil de başlık harika* Annenin psikoloji kitabı okumaya vakti olmadığındandır belki.

Edit: Senin anneni demiyorum herhangi bir annenin.
Edit2: Tamam anneni karıştırmam peki.
pedagojik acıdan 3 boyutlu düşünme yetisi kazanmamış 0-7 yaş arası çocuklara uygulanan davranıştır. çocucuğun psikolojisine "bak ailen seni herşeyden korur kollar" mesajı verip güven aşılayan bir davranıştır. aynı zamanda "hayatta senin canını yakanlara vur senin acını hafifletir" gibisinden bir mesaj verir. unutulmaması gereken bir noktada insan çocukken nasıl bir psikoloji kazanırsa o psikoloji karekterini büyük ölçüde değiştirir. bebek bile olsa yaşadıkları ve gördükleri bilinç altında kalır.
al sana al pis sey diye de vardir böyle, netice de aglayan çocugu susturmak icin cocukla ilgili o ara da hangi hanımefendi varsa bu kliseyi uygular. sevimli bir harekettir. erkekler bunun yerine bebek erkekse aa erkek adam aglar mi der. bebek kiz bebekse de amanin noldu yok yok tamam filan derler.
mantıksız bir eylemdir.
böyle böyle çocuğa şiddet aşılamaktır, ileri ki zamanlarda; anneye babaya, diğer çocuklara, istediği şeyler olmadığında vurmaya başlar.
bak o senin canını yaktı biz de onu cezalandırıyoruz tarzında bir eylem.
baya sıkıntılı bir vuruş işlemi olduğunu gösterir.

niye "ah sana ah" değil de "ıh sana ıh"

ıkınıyon mu dövüyon mu.