bugün

rüzgara tabi olan paraşütlerde*** yere inişte oluşan sarsıntıyı en aza indirmek için geliştirilmiş tekniktir. yere 30 metre kala iniş pozisyonu alınır. bacaklar bitişik ve dizler hafif kırılır; ayaklar yere değince; önce sağa veya sol baldır yere değer sonra kalça sonra omuz ve ters omuz yere değerek bitirilir. seri şekilde yapılması önemlidir.

bu tekniğin önemli olmasının sebebi; rüzgara tabi paraşütlerde direkt yere inersiniz ve paraşüte yön veremezsiniz. yere 90 derecelik açıyla indiğiniz için; tarak kemikleri, diz kapakları, kaval kemikleri vs. kırılabilir. bu teknik; bir yerlerin kırılma olasılığını en aza indirir. *
güncel Önemli Başlıklar