bazen insan oturup ağlamak ister

öyle zamanlar olur ki, insanlar sıkmıştır, hayat sıkmıştır, yaşam sıkmıştır, oturduğun yerde etrafına bakarsın, birisi ile iki kelime etmek ne kadar güzel olurdu, belki ortak bir dertten bahsedip beraber ağlamak, çocuk gibi zırlamak ister insan, belki öyle bir akşam, tekilanın dibine de vurmuşsanız, sakın ve sakın birilerinin olduğu ortama gitmeyin, oturun sessizce ağlayın, içinize atın derdinizi, ta derinlerine atın, eski aşklarınızın yanına.

hayatı anlamlandıramaz. sigarayı bırakmasıyla oluşan boşluğu nasıl dolduracağını dahi bilemez durumdadır.

çay demleyip eskilerden dinlediğim bir türkü açıp eski günleri aklima getirdiğimde sonuca ulaşırım. aglamakta bir ihtiyac derler, hicbir sey yokken dahi ağlatabiliyorum kendimi. ne sikik bir hayatim var ulan

Bunu isteyecek tek kişi kadındır, huyları bu zaten amına koyim.

Depresyon...