bugün

istanbul'da ve eminim diğer illerde de olan hadisedir. bayram vakti nerden geldiği belli olmayan torpillerle kafamızı şişirirler. her an sokakta giderken solunuzda bir torpil patlayabilir, arkanızda kod adı kızkaçıran olan bir füze gelebilir. yeminlen köpek kovalasa daha az gerilirim.

Bir de yanınızda patlayınca refleks olarak ani hareketlerde bulunup da çocukların eğlencesi haline gelmek pahabiçilmez. uyumak isteyenleri de uykusundan eder ayrıca. her bayram savaştayız gibi hissetmeme neden olur.

Tabii ki bu durumun - istanbul için - her ilçede geçerli olmadığı da hatırlatılmalıdır.

edit: başlık "ramazan bayramının geldiğini patlayan torpillerden anlamak" olacaktı ama işte 6 karakter fazlaymış.
10 sene öncesinde kendim patlatırken büyük zevk aldığımı hatırlayarak sabrettiğim sinir bozucu durumdur. bazen pencerenin önünde patlatıldığı zaman kafamı uzatıp -ulan gelirsem oraya onların hepsini donunuzun içinde patlatırım- diye bağırarak huysuz amca rolu çizdiğim de oluyor.