bakkaldan çay bardağıyla çiğdem almış efsane nesil

içinde bulunduğum nesildir.
saat tam 12:00'de öğle yemeği için dersten çıkış zili çalar, akabinde gidilen ufak bakkaldan gri kumaş pantolonun cebini dolduracak kadar -tahmini 4 bardak- çiğdem alınır ve saat 13:20'ye kadar okul arkadaşlarının yardımı ile o çiğdem biterdi.

(bkz: duygulandıran anılar)

Birde gazete degilde gaste kagidindan yapilmis kulahla almanin ayri zevki vardir.

dün facebookta alpay özalan ile kemal sunal'ın muhabbetinin olduğu bir videoya denk geldim. izledim. sebepsiz tüylerim diken diken oldu. o adam çocukluğumdu benim dedim. ne kadar mutlu olursan ol geçmişe bir özlem her zaman oluyor sanırım.

bugün de bu çıktı. çatapat, göz yaşartan sakız, yumiyum vs de söylenirse ağız burun dalarım artık.

ceplere çekirdeği doldurup en yakındaki kaldırıma çömme suretiyle arkadaşları ile birlikte çıtır çıtır çitleten nesildir.

bir bardağını 10 kuruşa alırdık. ne günlerdi bee!

pipetle leblebi tozu çekmiş nesildir.