baki kalan bu kubbede bir hos sada imis

"avâzeyi şu âleme davut gibi sal
bâki kalan bu kubbede bir hoş sâda imiş..." beyitinin geçtiği şiirin en bilinen dizesi.

bu dizede kullanılan tevriyeli anlatımın akıcılığı baki'nin şairlik kudretinin kanıtı gibidir. şair bir yandan kendi şairlik yeteneğine atıfta bulunurken, diğer yandan da dünyeviliğe işaret etmektedir.

zülf-i siyâhı sâye-i perr-i hümâ imiş
iklim-i hüsne anın içün pâdişâ imiş

bir secde ile kıldı ruh-i âftâbı zer
hak-i cenâb-ı dost aceb kîmyâ imiş

âvâzeyi bu âleme dâvûd gibi sal
bâki kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş

görmez cihânı gözlerimiz yârı görmese
mir'ât-ı hüsni var ise âlem-nümâ imiş

zülfün esîri bâkî-i bîçâre dostum
bir mübtelâ-yı bend-i kemend-i belâ imiş

Fani dünyadan gecip gidince insan, geriye kalan sadece insanların onu güzel anmasıdır. Insanlığa faydalı olabilen insana ne mutlu.

yanılmıyorsam Baki'nin panpası kanuni ölünce yazdığı gazel. çok severlermiş birbirlerini.