bugün

kağıt 5 lira vermek varken 5 tane bozuk 1 lira veren, her puan altın değerinde görüşünü benimsemiş çalışan eylemi.

+ buyrun.
- hmmm 20 tane 1 lirayı bulmak zor olmadı mı ya?
+ aslında bakkala kadar gitmek zorunda kaldım?
- anlamadım?
+ eee şey...
alırsın canım babayı diyeceğim durumdur son kuruşuna kadar paramı toplar ve çeker giderim.
dede ya da baba sigara almaya yolladiginda her zaman ise yarayan eylem.
okul dışında garsonluk yapan biri olarak benim ısrarla ve severek yaptığım bir uygulamadır. genelde işe yarar, bahşişi dolaylı yoldan istemiş oluruz.
öğrenci adamın kumbarasına gitmek ve sigara parası olmakla sonuçlanacak eylem.
işçi: maaşım yetmiyor müdür bey.
müdür: ne kadar alıyodun sen?
işçi: iki buçuk milyar, ama bahşişlerle birlikte bir buçuk oluyor.
müdür: nasıl bahşişlerle bir buçuk oluyor?
işçi: bahşiş bırakmayı çok seviyorum, bol bol bahşiş bırakıyorum her yere.
müdür: çıkar mısın dışarı?
işçi: olur.
müdür: o masaya bıraktığını da alır mısın?
işçi: kendine bişeyler alırsın.
(bkz: öldüm gülmekten)
zevkle yapılmalıdır. küçük istasyonlarda durmak lazım.

edit: ben paraütünü versem böyle veririm o para üstünü alan adam olsam kuruşu kuşuna alırım öyle göte böyle yarak hesabı. yani hayata farklı açılardan bakmak lazım hep bunu söylerim. *