bugün

bir fethullah gülen şiiri.

Mevsim gelince bir bakarsın nevbâhar olur;
'Gül açar, bülbül öter' her yere lâlezâr olur.

Binbir râyiha ile soluklanır çiçekler,
Sermest dolaşır bu iklimde kuşlar, böcekler...

Ağaçlar semâa kalkar, okşar-geçer rüzgâr,
Rüzgâr nağmeleriyle her şey rakseder-oynar.

Ölümün ümîtle gülümsediği bu yerde,
Bahar, Cennetin çehresinde ince bir perde.

Bu perdeyi aşan rûh Sonsuzla bütünleşir,
Burada insan bütünüyle uhrevîleşir.

Artık çok sarp görünse de yollar ötelere,
Ne gam! Uçup gitmiş ruhlar için Cennetlere...

Ufuklar daralsa, dünyâ sıksa da insanı,
Bambaşka genişlikler verir ona îmânı.

Arayanlar bulur burada sonsuz sükûnu,
Anlar ancak inançla gerilen ruhlar bunu...

Bir başka türlü bâdeyle mahmûrlaşan gözler,
Baharı seyreder ve Cennetlerde gezerler.

Ölürken de bunlar tohumlar gibi ölürler...
Sonra öteki baharda birbir dirilirler...
fethullah fanları tarafından şiir denilen şeylerden biridir. tek şaşırtıcı yönü iclal aydın' dan da fenaları varmış bu işte pes... bence feto ve iclal birbirlerine çok yakışırlar. gerçi feto' nun iktidarıyla ilgili tuhaf söylentiler var ama sonuçta iclal o işi halleder.
ortaçgil in ilk albümünden.

seni ben, yanımda bulunca, değiştim
güzelleştim.
ses etsen, yüzüm gülse
gel desen.