bugün

her ne kadar suratına işesen ve bundan mutluluk sağlasa sırf bir çıkar uğruna dahi, o da bir insandır diyerek geçiştirilen insan adayıdır. işte sorun bu arkadaşlar. üniversiteli olmuş, adam olmuş, lakin bir bok olamamış bu arkadaşımız. babam şu meslekten ya da şu şekilde yaşamaktayız diyebilmek bu yarrağın zoruna gider.
Öncelikle her ne olursa olsun babasına çok şey borçludur bu günlere gelebilmek için.
Ve de babasının mesleğini beğenmiyorsa kendisi okuyup daha iyilerini yapsın bu onun için iyidir ve babasını da sevindirir.
Çünkü babası oğlunun kendinden daha iyi mesleğe girdi diye kıskanmaz aksine daha mutlu olur.
(bkz: feriha)
not: izlemiyorum, izlemeyeceğim ama sanırım bi' bölüm izledim lan, neyse.
kendinden de utanandır. baba olması utanılmaması için yeter de artar bile.
okuduğu okulu bırakıp insanlık dersi alması gereken üniversitelidir.
babasından utanır ama zenginler diye onun bunun koynuna girmeyi çok iyi bilirler. çelişki insanlarıdır bunlar.
babasi fakir bir isciyse, utanmakta hakli olan kisidir.
(bkz: serbest meslek erbabı)
babanın mesleği yüz kızartıcı bir meslekse utanılması kaçınılmaz olan bir durumdur.
babası pezevenk ise utanmakta haklı olan üniversitelidir.
babası kötü işler peşindeyse gayet helal olsun gencidir.

-babanız ne iş yapıyor?
+torbacı çok şükür (mü diyecek?)

olaya farklı bir bakış açısı getirmek istedim. onun dışında normal şartlar altında babanın hakkı ödenemez. dünyaları satın alsan ödeyemezsin. utanmak ne haddine?!
babasının mesleğinden utandırılan üniversitelidir.
üniformalı babamın mesleği ile her daim gurur duydum, herkese de aynısını öneririm.
yüz kızartıcı bir iş yapmıyor da sırf sözüm ona geliri düşük bir iş yapıyor diye utanılıyorsa, babasının döktüğü alın teriyle oralara gelebildiğini, üniversite okuyabildiğini unutan, bin tane üniversite bitirse adam olamayacak, utanılacak evlattır.
genelde lisede olan bi durumdur, malum her yeni gelen hoca ; isim, soy isim, baba adı, baba ne iş yapıyo gibi gereksiz bilgileri sorar, e babası iş sahibi olmayan veya iyi bir işte çalışmayan çocuklar tüm sınıftan utanır, bu aslında ergen psikolojisinde olağan bi durumdur, kızmamak lazım.

fakat üniversitede babanın mesleği sorulursa salla gitsin, araştıran mı var sanki.
yazarlarımız vurun kahpeye misali vurmuşta vurmuş bu üniversiteliye. o utanma ne meslekten nede kirli işlerden kaynaklanır. utanmanın kaynağı fakirliktir, yoksulluktur. ne desin babam işsiz veya çöpçü veya amele, evimize para girmiyor, üniversite bitene kadar çok sıkıntıdayım nolur bana acıyın mı desin ne desin o üniversiteli..

utanmak ne meslekten ne de babadan tamamen fakirlikten. o üniversitelinin cebinde yeni parayla bir milyonu olsa hiçbir şeyden utanır mıydı??

utanılan şeyi doğru anlamak lazım..
ben sana üniversiteli olamazsın demedim, ben sana adam olamazsın dedim
haklı olan üniversitelidir . sözlükte bile fakirleri aşağıladığı halde çağdaş ve aydınlık geçinen bir sürü mağaralı var . suç kendisinde ve babasında değil .
Düşman başınadır!
Babanın duymaması, hissetmemesi temenni edilendir.
babası pezoysa utanabilir. normaldir.