babanın hiç umulmayan şeye takması

her şey güllük gülistanlıktır, ortada bunu bozacak hiçbir durum yoktur ( sizce) sonra baba birden köpürmeye başlar bağırır çağırır ve siz bunu o kadar anlamaz ve abes karşılarsınız ki. bu durum işte tam olarak babanın hiç umulmayan şeye takması durumudur. bu olaydan sonra artık her şeyi ince eleyip sık dokumaya çalışırsınız, ne de olsa babanın neye kızıp neye kızmayacağı artık sizin için baya belirsizleşmiştir. fakat siz ne kadar ince de eleseniz ne kadar sık da dokusanız baba bir yerde takacak bir şey bulacaktır. " işte bu benim babam" demekten başka bir şey gelmeyecektir elden, o vakit.

dönem boyunca okula gidip gitmediğim hiç umrunda bile olmayan babamın, okulun son günleri okula gitmeyişime takıp, anlayamadığım şekilde aşırı tepki göstermesi.

takıyorlar efendim. sabah sabah arabaya bindiğimizde takıcak birsey mutlak buluyorlar. bugun sabah başıma gelen bir diyalog;

k-günaydın baba.
b-günaydın kızım
k-nasılsın(?)
b-iyiyim.

10 dakika bir sessizlikten sonra;

b-saç rengin çok çirkin niye böyle yaptın(?)
k-zaten 2 senedir böyle baba
b-hiç beğenmedim değiş
k-hayır baba ben seviyorum.
b-sen bilirsin ama yakışmıyor sana.
k-sağol baba.

yani durdu durdu saracak birşey bulamayınca gitti saçıma sardı. böyle bir babaya sahibim işte ben. insana devamlı sabır çektiren, zaman zaman moral bozmak için herşeyi yapan, kırdığını anlayıncada tuhaf tuhaf hareketler yapan bir baba.

telefonumun bozuk olduğu bu günlerde arayan kimse ulaşamadığı için evi aramış bana ulaşamayan bi arkadaşım. babam konuşmuş vs.
akşam eve gelince geçen konuşma;

- arkadaşın x aradı seni, bi ara onu.
+ tamam, ararım birazdan bi dinleneyim.
- yok hemen ara, ayıp kıza bekliyor kaç saattir.
+ tamam baba, bak sen keyfine ararım ben.
sessizlik..

- sen ne biçim arkadaşsın, kız bekliyor diyorum. neden aramıyorsun? ayıp değil mi.. ayıp böyle şeyler.. bekletilmez..hemen ara, sonra dinlenirsin. ara şimdi hemen..

neden bu kadar içerledi, neden taktı anlamadım.. nitekim sonunda zorla arattı..***

babadır, takar elbette. sonradan pişman olunuyor üzdüğüne, üzünüldüğüne. ana yüreği derler ama babanın hakikati de başka bir şeydir bence. baba değilim ama babamdan biliyorum. ve sanıldığı kadar umursamaz varlıklar değiliz erkekler olarak. adımız çıkmış dokuza işte hesabı.