bugün

bilmiyorum belki benim babama özgü bi yetenek ama çok güzel yapıyo be hacı.
Her baba yapıyo o zaman.
demek ki babama has olmayandır. yıllarca arazilerde tank tepelerinde öğrendiyse zaar.
Ellerinden çok fazla yemek çeşidi gelmediği için en azından bir yemekte ustalaşayım deme şekilleri olabilir.
efsane tespittir.
yanlız değilmişim dedirten başlık. omlet, makarna, kızartma türevlerini babam yapar bizim evde. +1 baba itemi
Çocukken babamı ne zaman mutfakta görsem yanına gider ne yaptığını sorardım. işte bir gün menemen yapıyordu. Yardım etmek istiyorum diye dayatınca kucağına alıp menemenin tuzunu bana attırmıştı. Sonra masaya gidince menemeni benim yaptığımı söylemişti anneme. O zamandan beri hep bir sempati duyarım menemen yapan babalara.
(bkz: Babam böyle menemen yapmayı nerden öğrendi)

Edit: sadece menemen değil akşam yemeklerini falan da yapar. cevizli lokum bile yaptığına şahit oldum.
Gençken aç kalmamak için en güzel ve en ucuz yemek.

Sürekli yaptıkları için de tecrübe kazanıyorlar. Yoksa menemen yapmak kolay değildir.

Canım babalar.
benim babam her yemeği çok güzel yapar, maalesef gerekmedikçe yapmıyor ama.
Baba vasfını hakeden her babanın, menemeni güzel olur.

O acemice bıçak tutuşu, doğrayışı, tadına bakıp bakıp kendiyle gurur duyan sevimli ve çocuksu halleri şahanedir.

Biz çocukken, annemin rahatsızlığında yemekler yapardı rahmetli babam. Pek marifetli sayılmazdı, antin kuntin yemekler yapar, komik isimler takarak koyardı sofraya, güldürürdü bizi.
Düşünün ki, bayat ekmeği doğrayıp, şerbet dökerek, bolcada ceviz serpip, " ömrünüzde yiyeceğiniz en lezzetli tatlıyı yaptım milleett" diyerek sofraya getirmişti kendi icadı bu tatlıyı.

Haklıydı. Ömrümde yediğim en güzel tatlıymış o meğerse. Dünyanın birçok yerinde, sayısız organizasyonda, dünyaca ünlü şeflerin tatlılarını yeme fırsatım oldu, hiçbiri damağımda bıraktığı o lezzeti bırakamadı.
Seni çok özlüyorum baba, yemeklerini de...