bugün

öldükten sonra kıymeti daha çok anlaşılan şey.
çocukken en büyük mutluluğumdu. baba çocuklarının kahramanıdır, kahramanımla konuşmak dünyanın en güzel duygusuydu. geceleri uyumaz gelmesini beklerdim, gelince peşine takılır sorular sorardım. bazen bıktırırdım, bazen ben bıkardım ama her seferinde konuşurken uyuya kalırdım.

sonra büyüdük ve kirlendi her şey.
Sohbet kavga gürültü hepsini yaparız.
Arada kovar falan ben sen git derim rakı şalgam gibiyiz AMK.
Benim babamla mümkün olamayandır. Hem duymuyor hem de 30 40 sene önce at alıp eşşek sattığı hikayeleri anlatıyor kendi anlatıyor kendi gülüyor. Zerre ilgimi çekmiyor.
ben de evlat ile sohbet etmek konusuna gireyim bari, aynı kapıya çıkacak. sıpalarım erkek ve üniversite mezunu çocuklar. bana diyorlar ki ; baba , arkadaşlarım bana " ne mutlu sana sohbet edebileceğin bir baban var " diyorlar. şükür etmiş ve çok teşekkür etti.
çocuklarım istisnasız her dertlerini bana getirirler ve çözüm ararız. geçenlerde küçük olan bana nasıl kız tavlayacağını soruyor. kendi de bilir de bu defaki kız biraz çetin ceviz çıkmış. neyse verileri verdi ve ona göre taktik geliştirdik. başarılı olmuş ! zamanında ben onun anasını tavladığım için en büyük tavlayıcının ben olduğumu sanıyor.
din- siyaset- genel kültür vs her konuları rahat konuşuruz. beni rahatça tenkit edebilirler.
bu samimiyete rağmen saygısızlıkları yok. diyorlar ki ; baba, aramızda görünmeyen bir duvar örmüşsün onu aşamıyoruz. geleneklerden gelen babaya saygı duvarı galiba ben örmedim ki nereden bileyim.
netice her babaya şiddetle tavsiyemdir. çocuklarınızla arkadaş olun, ipneliğin gereği yok.
"keşke sohbet edemeyecek de olsa bir babam olsaydı" demekten daha iyi olan durumdur. evet.
Tadını pek bilmem. Bizde genelde
+nasılsın?
-iyi, sen.
+ben de iyi.

Bu da 5 sn filan sürer sonrası koyu bir sessizlik.
Olmuș olduğu için yapamayacagim bir eylem.
kavga çıkıyor.
Eskiden edemez utanırdım.belli de yetiştirmenin vermiş olduğu bir durum.ancak 5-6 senedir sarılırım boynuma türlü şaklabanlıklar yaparım.bir durjmla karşılaşsam ilk ona soruyorum artık.eskiden benzemeyim diye uğraş verdiğim adama hayranım artık.yılbaşları da en büyük zevkim pıçağa * takılmış elma yada mandalina yemek.biraz yaş alınca yaptıklarının ne kadar doğeu olduğunu anlıyorum artık.şimdi bıkmak üzere benden .
Paha biçilemez.