büyükçekmece

istanbul'da bir ilce.

eğer orada oturuyorsanız; "aaaa orası da istanbul'da mı yani? hiç duymadım adını" gibi sözlere maruz kalmanıza sebep olan, istanbul'un tekirdağ'a yakın olan kısmındaki, deniz kenarındaki, nüfusu giderek artan bir ilçe.
ilçenin isminin hikayesi ise şöyle:
bu semt sularla kaplı bir yerdir. insanlar bir kıyıda diğer kıyaya geçmek için ipe geçirdikleri kayıkları kullanırlardı. bir nevi ilkel teleferik gibi. bir kıyıdan diğer kıyıya mesafe uzun olduğu için bu teleferiği çok çekmek gerekirdi. onun için bu semtin ismi "büyük çekmece" olarak tarihlere geçmiştir.

(bkz: kucukcekmece)

oturduğum yer, gayet güzel ve herşeyin kolay bulunabileceği bir yerdir.

29 haziran - 7 temmuz tarihleri arasında festival olacak ilçedir.

doğduğum, büyüdüğüm yer. istanbul'un diğer ilçelerine göre daha bir kendi halindedir, daha bir sakindir, kargaşadan, gürültüden uzaktır. güzel yerdir vesselam.

yazın güzel ama kışın çok güzel olan ilçe.son yıllarda nüfus kalabalıklaşsa da şehir içinde yaşamaktan daha stressiz, trafiksiz herşeyi olan şirin sahil kasabası(ama hızla şehirleşiyor).

bulgaristan a giderken solda bir yer. o kadar uzak yani.

artık istanbul ile birleşmiş olan ilçe.

2002 yilina kadar sakin oldugundan dolayi nese ile gidip gelinen, fakat o yildan sonra her gidiste lanet edilen bir yerdir.

eskiden ne guzel yaz oldumu iple cekerdim oraya gitmeyi. 3 erkektik biz, birde yaz asklarimiz vardi. kisin ses seda cikmayan kiz yazin ozledim seni derdi. ben de derdim tabi. hepberaber alirdik bisikletleri, albatrostan mimar sinana kadar giderdik, aksam zabitalardan kacarak albatrosa kadar tekrar gelir, oradan eve gider yemek yerdik. sonra sercan'lara gidiyoruz der evden cikardik bisikletlerle yine. gece macerasi olarak sol tarafa dogru pedal cevirirdik. eskiden kimsenin olmadigi o toprak yola girer kayalari gecer ates yakar otururduk 6 kisi. artik tadilmasi imkansiz bu zevkli gunleri sonuna kadar yasardik. simdi site doldu, yol oldu heryer zevki gercekten kacti. bide o yokustan inen-cikan disko arabalar yokmu simdi, hepsine camdan tas atasim var.
*

sahilde her ne kadar kıro tanımlı insanlar çokca bulunsa da izmirli kızlara taş çıkartacak güzeller çoğunluktadır. şu sıralar festivaller başladı. sahilde akşamları iğne atsan yere düşmez o derece kalabalık..
yazları takılası bolca mekan bulunmaktadır, tavsiye edilir.

adam akıllı bir hastanesi olmayan ilçe. acil diye gittiğiniz bir yer size daha çok karşı komşunun aparmanını andırabilir.*

pazar günleri tüm esenyurt halkını bağrına basan ilçedir, hatta o kadar basar ki pazar günü esenyurtta insan kalmaz, sokaklar ıssızlaşır vs vs..

hayatımın 15 senesinin geçtiği, bisiklete binmeyi öğrendiğim, çocukluk zamanlarımda çok kalabalık olmayan ve fazla beton yığınına ev sahipliği yapmayan bir yerdi büyükçekmece. Gelincik sitesini, tolunay sokağı, bisiklet yoluna çıkarken kaldırımın köşesindeki bakkalı ve aynı zamanda dondurmacıyı hala hatırlarım. ilk çocukluk aşkımı burada yaşamıştım, hayatıma kattığı değer çok fazladır. Görmeyeli çok uzun yıllar oldu acaba şimdi nasıldır, ne haldedir? Anlatılanlara göre çok değişmiş deniliyor. Benim çocukluğumda albatros sahili sessiz ve sakindi, albatrostan mimar sinana bisikletle yarış yapardık arkadaşlarla üçbuçuk ata ata... ilk ticari deneyimimi sahilde kitap satarak kazanmıştım, yeri farklıdır bende...

1987'ye kadar çatalca'ya bağlı olan ve 2009'a kadar ençok beldeye sahip olan ilçe. ilgili beldeler: yakuplu, esenyurt, kıraç, beylikdüzü (eskiden kavaklı), bahçeşehir (eskiden hoşdere), mimarsinan, kumburgaz, muratbey, gürpınar, tepecik.

bilenler bilir, kuba camiinin ön cephesinde yıllardan beri dillere destan olmuş bir inşaat vardı. işte o inşaat bitti ve bugün (bkz: büyükçekmece atatürk kültür merkezi) açıldı. iki küçük salon haricinde büyük bir gösteri salonu var. 30.000 kitap varmış kütüphanede; acemice düzenlenmiş, üstünde pek durulmamış. nitekim bir kültür merkezi var artık buralarda. o inşaat bitti beyler, haberiniz olsun.

istanbul'un en yaşanılmayacak ilçesidir. hem uzak hem de trafik sorunu vardır. ulan bari o kadar istanbul dışındasın bari trafiğin olmasın dedirtir insana.

seattle'ın türkiye'deki yansıması. kışın ortasında görülesi.

bakire kız bulmanın imkansıza yakın olduğu ilçe.

eskiden sadece haftasonları dışardan bir kitle (krolar) akın ederdi buraya. şimdi hafta içide işgal altında gibi hissettiğim güzel ilçe. arkadaş kendi evimizde deplasman hayatı yaşıyoruz lan bazı yabanlar yüzünden..

nüfus müdürlüğünün sokağında olan seyyar köftecinin acılı köftesine bayıldığım ilçe.

doğup büyüdüğün ve hala yaşamaktan mutlu olduğum yerdir.belediye başkanının galatasaray lı olmasından dolayı uefa kupası anısına 'şampiyonlar anıtı' bulunan,sahilinde gecelerı volta atmaktan bıkılmayacak biryer.

bir tarafında göl, bir tarafında deniz olan istanbul ilçesi.
bu coğrafi özellik başka bir ülkede olsa, cazibe merkezi olurdu. ama büyükçekmece gelişme işini hep ağırdan alıyor.. direnmiyor da değil hani..

büyükçekmecede ikamet edenlerden cümleler ; - istanbula gideceğim yarın.
-istanbul nerde biz nerde. vs vs.

şu günlerde müthiş bir festivale ev sahipliği yapan istanbul ilçesi.