bugün

söylenecek olan ismin ya da hitap edilcek olan şeklin sonuna '-oş, -uş, -ış, -iş, -cığım, -ciğim ...' ve iyelik ekinin kullanıldığı aşırı samimiyet gösteren ama bu sayade pek lakayt olunan sözcüklerdir.
(bkz: yarraam)
(bkz: aşkilopum)
(bkz: cancış)
(bkz: canını yirim)
(bkz: allah belanı versin)
(bkz: keraneci) ** *
(bkz: deloğlan)
aşırı samimiyet samimiyetsizliğin yüz ifadesidir demişti birileri. dememişlerse de ben uydurdum şimdi. cevrem samimi olduklarına inandırmakla kelime cambazlığı yapan insanlarla cıvık cıvık. birkaç iyi adamı bu tespitin dışına fırlatıp uzaklaştırıyorum elbette. bu tespit ikinci bir araya gelişte bir anda hayatlarındaki anlamımın kelime karşılığının " canım" ın karşısında durduğunu hayretle farkettiğim insanlarla ilgili. kendimle övünüp ben ne yaman mışım be diyerek koltuk kabartabilirim elbette. düşünmeden söylenen her sözün bumeranglaşacağını acı tecrübelerle öğrendim. canım kelimesi en samimiyetsiz sözcük benim dağarcığımda. aşırı samimiyet ifade etse de anlamını düşününce insanın en çıplak haliyle sadece canından ibaret olduğunu düşününce, o candan bir parça olmak için biraz emek gerektiğini, ikinci görüşmede kimsenin canı olamayacağımı kavradım. kabaran koltuklarım söndüğünden beri canım en samimiyetsiz sözcük benim dağarcığımda.
(bkz: cancağazım)
(bkz: götveren)
(bkz: patitom)
(bkz: kodumunun piçi)
(bkz: piçim benim)
sonuna cım, cim, cum, cüm, com, cöm eklenen her isim.
(bkz: godumunun yamyamı)
- kuşuuuuuuum
- kuzuuuum
- yavruuuuum
- tatlışııımm
- hacıııı
- hafıııızz
- agaa ...
(bkz: güneşim)
ter kokum *
(bkz: yapraaaam) yarraaaam demeye cekinen bunye bunu kullanıyor.
(bkz: toprağım)

aslı budur: topfrağaammm
soyleyen kisiye gore samimiyetsizlik belirtisi olabilen sozcuklerdir. misal dort senedir tanisiyor olmamiza ragmen hala adimi yanlis soyleyen bir arkadasim var okuldan, muhabbet ederken karambolde donup donup askim diyor. rahatsiz edici. *
(bkz: parçam) güzeldir ama... bazılarına kıro gelebiliyor ama çok seviyorum hatta.. içten..
sikimin prezervatifi
ambiti
kevaşe
yarraam
kaltak
(bkz: naptin got)
(bkz: götoş)