bugün

kendi hayal dünyalarında kurdukları zararsız sevgi hümanizminin ortaya çıkardığı; hayvanları kendi oğullarıymış veya kızlarıymış gibi görmelerinden, kendini insanların çoğundan soyutlayıp sadece hayvanlarla iç içe olmayı tercih etmelerinden, evine çeşit çeşit hayvan sokarak evini hayvanat bahçesine çevirmeyi başarabilmelerinden, toplu taşıma araçlarına hayvanların alınmamasından ötürü şikayetçi olabilme garipliliğini göstermelerinden, hayvanlarına üşüyebilir bahanesi altında ilginç kıyafetler giydirmelerinden tutup, girdiği lokantaya bile sanki bir insanmış gibi kendi hayvanını sokmayı denemelerine kadar çeşit çeşit anormal örnekler verilerek açıklanacak bir psikanaliz durumdur.

daha çok insanlar tarafından aldıkları darbe sonucu bu hastalığa kapılır bu kişiler ve sadece hayvan olan duygudan yoksun yaratıklara karşı aşırı sevgi besleyip, yeri geldiği zaman kendi canını dahi onlara karşı tercih edebilirler.

ayrıyetten de bu tip hastalıklı kişiler; hayvanını kendini anladığını düşünebilmekte, bir nevi kendine hayali arkadaş edinmektedirler ...

bu tür doğa dengesine aykırı davranışlar nedeniyle tedavi edilmeleri şarttır.
aşırı hayvan sevgisi hastalıgını, senin gibi saglıksız vajina ürünü olmaya tercih ederim.
Hastalığın böylesine can kurban. Öncelikle ortalıkta kendini insan sananlar tedavi edilmeli.
dünyanın en güzel hastalığıdır keşke herkeste olsa eminim dünya çok daha yaşanılabilir bir yer olurdu.
türcülük yapan, insanı her şeyden üstün gören bir insan söylemi.
iste bu yuzden bir tane bas belasi ile ugrasiyorum.
Bunu mu demek istediniz;

(bkz: zoofili)
Bir kuzuyu çok sevmeli insan onu okşamalı suratını öpmeli. ruhu buna müsait olacak kadar güzel olmalı. Fakat bir kuzunun düşünme yeteneğinin olmadığını ayrıca onu keserken vücudunda bolca sargılanan adrenalin hormonu gibi nedenlerden ötürü hiç acı çekmediğini bilip "gerektiği zaman" kesmesini de bilmeli. Işte ideal insan budur.
Her şeyin aşırılığı, psikolojik bir rahatsızlıktır.
hayvanların insanlardan daha çok sevgiye ve şevkate ihtiyacı var onlar kaç yaşında olursa olsun bakıma muhtaç olan bir engelli insan gibi ya da bebek gibi değerlendirilmeli ve herkesin hiç değilse yemek artıklarını olsun ayrı bir poşetle çöpe atsın.
(bkz: panter emel)
Var böyle bir kız arkadaşım. Kedi köpek delisi bizle konuşmaz bahçede kedi köpek sever . Yahu bir sey farkettim bunlar hayatın gerçeklerini kabul edemiyorlar. Onların hayvan bizim ise insan olduğumuz gerçeğini (biyolojik olarak insan da hayvandır her sey biyoloji değildir).Nedenini anlayabilceğiniz üzre Onlara insanmış gibi davranmak bence en büyük suç . Ben bu tip insanların hayattaki zorluklara travmalara çokta dayanıklı olduklarını düşünmüyorum . Böyle sevgi pitircigi gibi etrafta dolasip salak salak her gun hayvanlardan bahsetmek insanlik oldugunu sanmiyorum . Bir çocuğa bile aşırı sevgi ilgi duyup yetistirirsen çocuğun yetişkin olma süreci uzuyor . Sevgi bile kullanilmasini bilinmeyince masum bir eylem olmuyor.insanlarin hayvanlara sevgi gösterirken asıl amaçlarının kendi duygularini tatmin etmek oldugunu dusunuyorum bundan zevk aliyoruz cunku .
Parkta yürürken köpekleri besleyen bir karı bunlar insanın içindeki kötülüğü bilirler ona göre havlar ve saldırırlar demişti. Domalırken O karıya saldırasım gelmişti.
Katılıyorum hastalık bu yoksa durup dururken insanın kedi sevesi gelmez. Can çekişmez. Bildiğin yoksunluk krizi bu.
güncel Önemli Başlıklar