bugün

bence aşklar çorbalara benziyor.

günümüzdeki aşkların çoğu hazır çorba. kolayca tüketilen, emeksiz, aynı zamanda da tatsız tuzsuz ve tatmin etmeyen.

bir de kıymetini koruyabilen çorbalar var. malzemeleri özenle seçilen, itinayla yapılan, emek verilen, gerçek anlamda lezzetli olanlar.

sadece kolay diye o saçma sapan şeylerle midemi doldurmak istemeyenlerdenim ben.

elbette emekle, zaman vererek yapılan her çorba harika çıkmayabilir. her emek verilen aşkın sonunun masal olmadığı gibi. ama yine de denemeye değer. malzemeler bozuk çıksa bile yapım aşaması keyiflidir çünkü.

ama bir de kıvamı tutarsa *

işte o zaman yemek yemek zorunluluk değil keyif olur.

aynı şekilde o aşk da zaman geçirmek değil hayattan keyif almak olur...