aşk acısından nefes alamamak

gerçekten var böyle bir şey. çok saçma kahretsin çok saçma.

insan geçmişinin hapishanesinde geleceğini düşünür. Tüm vücudu yanarak, karnına ağrılar girerek, terleyerek ve sonunda başarıya ulaşamayacağını bilerek düşünür. Der ki; bir insanı kısa sürede dünyalar kadar sevmek, o kadar sevmek ki uğruna komutan olup yeni yerler fethetmeyi, besteci olup yeni besteler yapmayı, bir bilim insanı olup kansere çare bulmayı, bir futbolcu olup gol kralı olmayı istemek gibi bir şeydir.

hayatımda ilk defa aşık olduğum kadını terk etmek zorunda kaldım. ne onun suçu var ne benim. ama böyle olması gerekiyordu. sebebini söylesem burda oturup sigaralarınızı yakar ağlarsınız.

ya büyük bir sınav ya da aldığım ahların çıkış noktası. ölüyorum sanıyorum ama ölmüyorum. ölmek istemiyorum. birbirini seven iki insanın birbirinden uzak kalması kadar saçma herşey.

Ölmüyorsun merak etme.

Geçiyor en beteri bile..

dua et dışarıda ki evsizler gibi soğuktan nefes alamama gibi bir derdin yok dedirten sorun. kendinize gelin. dünyada o kadar kötü yaşamıyorsunuz.

var böyle bir şey. enteresandır her zaman hissedilmiyor ama. belki bir kez, en fazla iki kez yaşayabiliyorsun bunu. yaşaması bir dert, 'bitsin lan artık! bitsin amk' diyorsun. bitip geçtikten sonra da 'her şeye rağmen iyi ki de yaşamışım' diyorsun. çünkü hissedebileceğini bilmediğin yükseklikte bir şeyler hissetmiş oluyorsun. bazı tipler var, hiç aşık olmamış. yaş olmuş 35 adam hiç aşık olmadım diyor. aşk acısından nefes alamamak mı kötü, hiç aşık olmamış olmak mı deseler; cevap çok net hiç aşık olmamış olmak olurdu.