ağız

bir dilin konuşulduğu sınırlar içerisinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği:
örn: istanbul ağzı.

görsel

türkiyede genel geçer olan istanbul ağzıdır. istanbul ağzı konuşmayanı ergenuslar kendi 0-12 yaş aralığına hitap eden espri yeteneğiyle aşağılamaya çalışırlar. ibne ağzı derler anadoluda genellikle. böyle tam istanbul türkçesi konuşana ne ibne gibi konuşuyon lan derler.
bu dayatma niye lan? herkes istanbul ağzı konuşursa kim maraşlı, kim malatyalı, kim sivaslı, kim kayserili nasıl anlayacağız. lan bu ağızlar bize öz bir şey niye böyle mallıklar yapıyorsunuz siz.

konuşma ve yazıda dil ve lehçeden küçük, şiveden büyük olan ayrım.

şöyle söyleyeylim;

dil: türkçe

lehçe: oğuz türkçesi, kıpçak türkçesi v.b.

ağız: türkiye türkçesi, azerbaycan türkçesi, kıbrıs türkçesi, türkmeneli türkçesi, türkmenistan türkçesi v.b.

şive: karadeniz şivesi, trakya şivesi, istanbul şivesi v.b.

bir yöreye ait türkü söyleme tarzı.

geniz'e açılan kapı.

anatomide 'cavum oris proprium' ve 'vestibulum oris' bölümlerinin ikisiyle ifade edilen boşluk.

alt çene eklemi mandibula, palatinum denilen sert damak, palatum molle denilen yumuşak damak,
yanağı oluşturan mukoza, m.buccalis, m. massater, . temporalis, dil kasları ( m. longitidunalis lingua, m. glossopharyngeus, m. palatoglossus, m. genioglossus, m. transversa lingualis gibi),
taban kısmı olan m. geniohyoideus, m. genioglossus, m. mylohyoideus, m. digastricus gibi yapılara sahip, çevresinde pek çok tükrük bezi (parotis, sublingual, submandibular), lenf bezleri, boşluklar, damarlar ve sinirlerin de varolduğu karmaşık bir yapıdır aslında.

ağzın açılıp kapanmasını sağlayan ikili bir eklem sistemi vardır. tme denilen bu eklem akıllara sığmayacak özelliklere sahiptir.

görsel

görsel

inatla şive ile karıştırılan şey.

ineğin doğurduktan sonraki sağılan ilk sütü.

burnun hemen altında bulunan organ. sindirim sisteminin ilk organıdır. sonrasında ise:

(bkz: yutak)

sonuna sesli harf geldiği zaman (ı) sesi düşen kelime.

örnek: "ağızına vermek" değil "ağzına vermek".

bir dilin konuşmada bölgeden bölgeye farklılık göstermesidir. örneğin istanbul, karadeniz...

(bkz: şive)

yeni doğum yapmış bir ineğin doğumdan sonra bir süre verdiği normalden daha koyu ve son derece besleyici süt. şekerle karıştırılıp çocuklara içirilir. balla karıştırılıp içildiğinde son derece afrodizyak bir etkisi vardır.

evrimin-yaradılışın (hangi tabir hoş gelirse) gözden sonraki ikinci harikası olduğundan bahsedilir.

bir şive içinde mevcut olan;bir memleketin bölgelerinde ya da şehirlerinde görülen söyleyiş farklılıklarıdır.

insan vucüdunun en pis yeri. en temiz halinde bile 40 çeşit bakteri içeriyormuş.

kafamızın attığı anda karşımızdakinin burnuyla yer değiştirmek üzere olan organ.

Yüzde, avurtlarla çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk.