ağabey yazılıp abi diye okunması

anlam veremediğim türkçe durumlarından sadece bir tanesi.

ibrahime ibo denmesi gibi aynı kefeye koyduğum nedeninide pek merak etmediğim durum.

know diye yazılıp nauw diye okunmasından iyidir diye düşüdürüyor.

anneanne diye yazıp anaane diye okumak gibidir.

telaffuz hatasıdır yalnızca.

türkçe bazen yazıldığı gibi okunan bir dil değildir.

hayatım boyunca anlamadıgım olay .ağabey desek nolurdu ki ya da mesela karındaş aslı fakat kerdeş olmuş yazımda eee bu abi neden ağabey diye yazılıyor ki .

çok normal bir durumdur.

bu durumdan yola çıkıp türkçeyi alay konusu yapmak ayrı bir alay konusudur. çok zor değil...dil canlıdır, sabit kalamaz.

sisli bir vadide, puslu bir günde iki kelimenin birleşimiyle yepyeni, nur tanesi bir sözcük üretilmişti. ağa ve bey sözcükleriydi bunlar. ve bu güzel bir birleşimdi. yıllarca kullanıldı. insanlar her şeyde olduğu gibi dilde de kolayına giden yolu seçti. ve bu da dil evriminin en temel kuralıydı. nasıl ki şu an kısa mesaj yazarken derdini en hızlı ve kısa şekilde aktarıp telefonu cebine koyma ihtiyacı duyuyorsan aynı şekilde ağabeye de abi deme ihtiyacı duyuyorsun. bu bir sözcük evrimidir. türkçenin sorunu değil, dilin güzelliği ve canlılığıdır.

ne yani... a ile bi yi birleştirip "bakın bakın yeni kelime bulduk!" mu deseydi atalarımız. bu mu mantıklı olan
sayın, türkçeye dil uzatan şapşal ezoterik şahıs?

kelimenin aslı "ağabey"dir, gerçek okunuşu da budur. ancak günlük dilde ağabey yerine genelde abi diye okunmakta ve yazılmaktadır. bu da kısaltma gibi bir şeydir.