ayrılık ayrı aşk bitişik yazılır

Offf isme bak, 2008 feysbuk.

Yavaşça ayağa kalktı. Gidiyordu işte. Ardı yapacaktı beni. Sildim göz yaşımı kalktım ayağa. Her soruyu anlama çeviren gözleriyle sustu. Bana acıyarak bakıyordu. Noktası çalınmış cümle sonum durdu öylece."Sana birbirinden güzel yalnızlıklar biriktirdim." der gibiydi. Dudakları kıpırdadı, inler gibi,"çok çocuk kaldın aşka, kendi gölgesine basmaktan korkan..." diyebildi sadece. işte gidiyordu. Bir daha hiç dönmeyecekti. Bir daha hiç olmayacaktı. Sadece bir "gitme" çıkabildi dudaklarımdan. Yüzüme baktı ve "artık sözlerin merheme yara olmaya başlamışsa, içimdeki seni sus, içindeki beni duy."dedi ve sırtındaki ceketimi bankın üzerine bırakarak yürümeye başladı. Son sözleri bunlar olmamalıydı! Arkasından "beni hiç almadığın hayatından böyle ucuz kovamazsın!" diye bağırdım. Geriye döndü ve "davet edilmediğin yerden kovulmazsın." dedi. Son sözüydü. Gitti...

kahraman tazeoğlu'nun başka adlı kitabının alt başlığı. filozof ve aşık insanlar için...

kitaptan bir örnek:

Sizin hiç, varlığı yokluğunuz olan bir aşkınız oldu mu? Ve içinde "kal" saklayan bir "git"iniz? Benim oldu. Kaybettiğinize üzülürsünüz böylesi bir aşkta; tıpkı kazandığınıza sevinmeyeceğiniz gibi... ne yapsanız olmaz işte... ya sizin hayalleriniz sevdiğinize bir beden büyük gelir, yada sevdiğinizin aşkı size dar... sıkar... boğar...vazgeçmezsiniz.
Vazgeçmedikçe de boğulmaya devam edersiniz.

Varlığı, sizi yok edecekmiş gibi yaşatır, yokluğu ölür gibi...

her "git"in içinde bir "kal", her "kal"ın içinde bir "git" saklıdır. Dedim ya işte... ne yapsanız olmaz. Donarak ölmek üzere olan iki kirpi gibisinizdir. Isınmak için ne kadar birbirinize yaklaşırsanız, o kadar birbirinizi yaralayacaksınızdır; uzaklaşsanız soğuktan öleceksinizdir.
Tıpkı, Sezen'in o şarkısındaki gibi,
"Ne böyle senle ne de sensiz / yazık yaşanmıyor çaresiz..."