bugün

Tiyatro sınavına hazırlanırken çok yapmışlığım vardır.
cesaret gerektiren bir iştir. kendiyle gerçekten yüzleşmek o kadar da basit bir olay değildir.
Olduramadığım eylem. Dikkatim dağılıyor. Allahım ne çirkinim ağlayınca iyice kaydı tip falan derken neye ağladığımı unutuyorum.
Bu adam yani "gece" bu entrysiyle benim öyle bir anımı hatırlattı ki ne sen sor ne ben söyleyeyim ama söylüyorum. Balkondaydım atlayamadım, üzemedim, bekleyenim vardı. Balkondan uzaklaştım ve banyoya gittim. Aynaya baktığımda iki gözü yaşlı, güçsüz, Çelimsiz biri vardı. Vardı!
gozlerinin icine bakip aglamaya baslarsin. gozyaslarini izlersin. haline acırsın. haline acıdıgın icin aglamaya baslarsin. Sonra dayanamayip aynayi yumruklamaya baslarsin ya da aynada yuzune dokunursun, gulumsersin.