bugün

Kişinin Saç ,kıyafet, yüzde çıkan sivilce, makyaj gibi meraklarını gidermek için * yaptığı eylem.
kendini görmektir.
her insanın öncelikli yapması gereken sorgulamadır. aynaya sadece saç taramak için bakılmaz.
insanın kendi iç dünyasını tanımasıdır. aynaya bakıp ta kendini görememe gibi bir olay da söz konusu.
kendi iç dünyasında muhasebe yapmaktır.
herşeyin olduğu gibi bunun da iki çeşidi vardır
1) günlük rutin aynaya bakış: efendim saçım nasıl olmuş, makyajım fazla mı kaçtı, kaşlarım düzgün duruyor mu, traş olsam mı içerikli bir aynaya bakıştır. saçlar yapılır, traş olunur, dişler fırçalanır, makyaj tazelenir vs.

2) hesaplaşma amaçlı bakış: nadir zamanlarda, sıklıkla kendinizi güçsüz ya da iğrenç hissettiğiniz durumlarda yapılır. sevgilinizi aldatmışsınızdır, nefret ediyorsunuzdur kendinizden. ya da günlerdir ağlamaktasınızdır. kendinize olan saygınızı yitirmektesinizdir. geceler fazlaca zor geçmektedir. uyanılır, istemeye istemeye yataktan çıkılır. tesadüfen karşılaşılan yüze aynada uzun uzun bakılır.. göz altarı morarmış, göz kapakları şişmiş, yüzde anlamsız ve boş bir ifade.. bazen bunları bile göremezsiniz, o kadar normalize etmişsinizdir bu durumu. yine de kendinizden nefret eder, kendinize bir iki çemkirirsiniz. belki kırar, ağlatırsınız da kendinizi. sonra da hiçbir şey olmamış gibi gider hazırlanır, günlük rutin işlerinize devam edersiniz.
normal insanların aynaya bakışı bir rutindir. ancak ünlülerin aynaya bakışlarında bir gariplik vardır. sanki kendi gerçeğini ararmışçasına bakarlar. ve garip hissedersiniz.
içindekini değil, dışındakini görmektir. bazen de tam tersi.
uyanan her insanın mutlaka yaptığı bir davranış.
aynanın aynaya bakması, görüntünün sonsuz da oluşmasıdır.
(bkz: paralel evrenler)
insanların sana baktığında gördüğünü görmektir.
çok uzun süre bakınca bazen kendi kendine konuşmakla sonuçlanan eylemdir.
insanlar aynaya başkalarına nasıl gözükürüm diye bakarlar; ama hakikat aynaya kendinin nasıl gözüktüğünü öğrenmek için bakmaktır. *
kendini iki boyutlu kabul edememektir. tesedüfen olanların dışında uzun uzun ve dafalarca bakılması bundandır. sağa sola evire çevire süregiden yansımalar tükenince her insan sonunda yorulup içini görmeye çalışır. iç sonsuz boyutludur ."insanlar size tek bakışta o sonsuzluğun hangi kısmını görüyordur?" işte cevaplar aynadaki aksinden aranır.
aynayı gormektir.
Montaigne'e göre, kendine güvenemeyen kadınların işidir.
- hıdır abi en son ne zaman aynaya baktın?
+ işim gücüm var remzi, ezdirme kendini bana.
- ama abi çok hırpanı görünüyorsun, biraz dikkat etmen lazım, senin işin şov-biznıss
+ iki kelime kullanacağım diye itin götüne sokma beni remzi, ver şurdan 12-13 anahtarı.
- al abi!!
hatta bu ifadenin içinde bulunduğu bir şarkıda vardı (bkz: aynada kendini görmelisin) (bkz: ah sen cinayet sebebisin)
ülkedeki tüm aynaları kırabilseydim, herkesi güzelliği hakkında kandırabilirdim.
montaigne - 2003 *
aynanın karşısına geçip : "ne var lan ne bakıyorsun ne var nee! ?" , dememiş kişi görmedim şu yaşıma kadar, o yüzden aynaya bakarken her zaman bir korku olur içimde.
bayanlarda daha çok rastlanılan bir bakış şeklidir anlatılan.
aynaya iyice yaklaşarak yüzü 30 derece sağa, sonra da diğer tarafa 30 derece çevirerek yüze bakarak ısınma hareketleri yapılır. ardından, giyilen kot ya da eteği kontrol etmek için ayağın biri parmak ucunda ve diğeri topuğun üzerindeyken yükselip vücudu 135 derece çevirerek popoya bakmak; daha sonka iki elin avuç içleriyle popoyu aşağı doğu sıvazlamak. bu hareketin iki yöne de yapılması şarttır.
küçükken hem düşünürdüm. acaba ayna gerçeğimi gösteriyor ?
minimal ölçüde geçmişe bakmaktır. asla aynada yaşadığımız andaki halimizi göremeyecek olmamız gariptir.
(bkz: kendini görmek)
(bkz: emine ayna)
+
doyamadığım bir eylem. saatlerce yapabilirim.
şöyle de bi olgu vardır:

(bkz: ağlarken aynada kendini çok beğenmek)