ayakkabıyı ayak parmaklarının ucunda sallamak

gâvurların ''dangling'', ayak fetişisti olmayanların ''mal mısın olüm, ne var ki bunda?'' dedikleri; ayak fetişistlerinin ise hiçbir şey demeden izlemeyi tercih ettikleri görsel.

kadın ayağının güzelliğinde ayak parmaklarının olayı tartışmasız çok büyük. çünkü ayak kemiği olsun, tabandaki eğim olsun, topuk olsun tüm ayaklarda aynı. dolayısıyla yalnızca bunlara bakarak bir kadının ayağını direkt ''güzel'' olarak nitelemek saçma. fark yaratan başka bir öğe lazım. ayak parmaklarının devreye girdiği nokta bu. yüzde de aynı durum geçerli. ağız, göz, burun, kaş, vs. herkesin suratında aynı yerde. fakat kişiyi diğerlerinden daha güzel kılan, bunların birbirlerine olan orantısı, estetiği, bilmem nesi.

sadece gözlerini ve kaşlarını gösterip ağızlarını peçeyle kapatan mezdeke grubu üyelerine az mı otuzbir patlattık lan zamanında? o dudakları hayal gücümüzle hoşumuza giden türden dudaklar olarak düşünüp yüzlerinin neye benzediğini bulmaya çalışmadık mı amına koyim? ben çalıştım, yalan değil.

ayağın ''tamamen çıplak'' mertebesine ulaşmasına engel olan; o topuktan ve ayak tabanından sıyrılarak parmak uçlarında periyodik aralıklarla sallandırılan ayakkabı, fetişist bir allah kulunda tahrikle karışık merak uyandırır. ''büyü'' diyelim biz buna. o an itibariyle büyülenen fetişist kul da çekim alanına girdiği ayağı çırılçıplak görmektense bu vaziyette izlemeyi ve ayağın kapalı olan parmak ucu kısımlarını hayalinde canlandırmayı tercih eder. buna da ''araf'', ya da ''ölüp ölüp dirilmek'' diyelim.

çünkü fetişist bir kul için; ''bacak bacak üstüne atıp üstte kalan ayağındaki ayakkabıyı hafiften aralayıp parmak uçlarında sallandıran bir kadın''dan sanmıyorum ki daha güzel bir manzara olsun.

(bkz: ayak fantezisi)

eğer ayaktaki babetse uuu beybi durumları meydana gelebilir.

topuklu ayakkabıysa eğer adamı yer bitirir.

eğer o ayak değil de toynağı andıran birşeyse, faciadır.

erkekler ayak ucunda sallanan ayakkabıdan da tahrik oluyorlarmış.
ayak ucundaki ayakkabının
düşme ihtimalini düşünerek, ha düştü ha düşecek diyerek heyecanlanıyorlarmış.

yok ebesinin demeyin abazanlık zor vallahi.

(bkz: dangling)