bugün

küçük yaşlarda çocuklara bağcıklı ayakkabı alınmaz.* çünkü bağlayamazlar. ebeveynin yardımı gerekir. bu işi yardımsız halletmek ise genellikle ilkokulda öğrenilir. üst sınıflarda okuyan abi, abla ya da ana baba bir gün çocuğuna ayakkabı bağlamayı öğretmenin gerektiğini düşünür. böylelikle hem çocuk bir şeyler başarmış olacak, hem de koca çocuğun ayakkabısını bağlamaktan kurtulunacaktır. tüm öğrenciler de bu işi aynı gün öğrenemez haliyle. birileri diğerlerinden daha önce öğrenecektir. hal böyle olunca bu işi erken öğrenen çocuk, henüz ayakkabı bağlamasını bilemeyen arkadaşlarına "sen ayakkabı bağlamasını biliyon mu, ben biliyom" diye baskı kuracaktır. hatta arkadaşına ayakkabı bağlamasını öğretecektir. değişik ayakkabı bağlama yöntemlerinden kendisininkini kullanmayana da hor gözle bakar bu ilkokullular, burunlarından akan sümüğe bakmadan.

bu veletler ortaokula geçince de kravat bağlamasını bilmeyen arkadaşlarına hava atarlar.
Başka kızların ayakkabısını bağlar.

Ben bunlara ayakkabılarımı bağlatırdım eskiden.
Bağlarlardı. Saolsunlar ya.