avrupalıların bitmek tükenmek bilmeyen türk kini

Avrupa halklarının bir cok farklı nedenden dolayı Türklerden nefret ettiği gercegidir. Bu nefret o kadar katmerlidir ki Ankaraya hafif yanaşan partiler artık secim kaybetmektedirler.

ezberlerden dolayı var olduğu düşünülen kindir. adamlar senin üzerine birleşerek defalarca sefer yapmışlar... düşman bilmişler vaktinde "türk-islam" şeklinde tabir edilen oluşumu. şimdi ise o zamanlardan kalan ezberlerin etkisi ile bu etnik ayrımcılığı devam ettirmekteler. kimse alman milletinin barbarlığından, rusya'nın, fransa'nın, hele hele ingiltere'nin barbarlığından bahsetmez. ama oluşan genel yargı şudur ki "türkler barbardır". sağolsunlar bazı turist tecavüzcüleri, yankesiciler, kazık tarifeciler de bu imajı beslemekte büyük bir titizlikle... senin-benim biraya 4 lira verdiğimiz mekanlarda adamlar minimum 10 dolara içiyorlar biralarını ki bu noktada dürüst davranan istisnaları, insanları ayrı tutuyorum... ve tüm bunlara geçmişin kuyruk acısı da eklenince al sana katmerli bir nefret. bu yargıyı kırmış olanlar da tatile geldiklerinde yeniden düşüyorlar aynı yargının kucağına. bir nevi paradoks...

avrupalıların muhabbet kuşu karakterli olmasından kaynaklanıyor. muhabbet kuşum parmaklarımı ısırmaya çalıştığında bir kez için kuyruğundan tutup çektim. artık imkansız yanıma bile yaklaşmıyor. burdan şunu çıkarıyoruz; kuyruk acısı başka şeye benzemiyor.

Asılsız olan ama günümüze kadar gelmiş * soykırım iddiaları, Türklerin edinilmiş Milli Mücadele azmi, Türk milletine baba olan Mustafa Kemal ATATÜRK gibi bir lider bulundurmamız, Osmanlı'nın en dipten zirveye çıkışı ve yıkıldığında bile yeniden karşılarına Türk azmiyle çıkmamız...
Bunlar gibi ana temaların getirdiği götürdüğü sebepler, belki de Dünya'nın 2. En büyük islam devleti statüsünde olmamız da sayılabilir.

kin değil kuyruk acısıdır.

bizim gibi dünyada hiçbir milleti beğenmeyen bir milleti avrupalı neden sevsin ki? amerika'ya karşıyız, avrupa'ya karşıyız, israil'e karşıyız, araplara karşıyız, slavlara karşıyız, ermeniye, kürte hepsine karşıyız.

bir yabancı yatırım olacak, herkes ülkeyi satıyorlar diye yaygara koparıyor. ülkeye barış elçisi geliyor birisi tecavüz edip öldürüyor. turistler kazıklanacak saf insanlar olarak görülüyor. israil'den basketbol takımı geliyor ne savaşa ne siyasi olaya katılmış sporcular, linçten zor kurtulup kaçıyorlar. avrupa'da türkler gittikleri ülkeye uyum sağlama çabasında değil. ben de olsam sevmem anasını satayım.

Türklere karşı kini olan tüm avrupalılar değildir. Sağcı, ırkçı avrupalılardır. Kinin kaynağı Avrupalı olması değil, ırkçı düşünceleridir. Ben nedense aylardır avrupa'da olmama rağmen o kini daha göremedim.

zamanında giren, hala çıkartamadıkları şeylerden dolayı olan kin(!)*dir.

avrupada yasayan turklerin kusak atlamasiyla dogan fark, bazi "irkci" avrupalilarin kinine sebep olmaktadir. soyle ki; avrupaya ilk gelen turkler fabrikalarda surda burda calisip verimi artiriyor, isci oldugu ulkeye yatki sagliyorlardi. o zamanlar (1. kusaga) kin yoktu aksine cok seviliyorlardi. sonra; 2. kusak, 3. kusak derken artik turkler onlara patron olma durumuna kadar yukseldi. turklerin mal varliklari da azimsanmayacak derecede oldu. turkler kendilerinden de lux arabalarla gezmeye basladilar, kendileri gibi cok kazanir oldular... falan fistik...

bunu becerebilen yegane varligiz biz.

avrupadaki turklere baktiginiz zaman, omru billah ben turkum demeye utanacaginizin garantisini verebilirim.

muslumanim diye gecinip, avrupada yasadiklari ulkelerde kultur sikismasi yuzunden ne oldum delisi olup, bulasabilecekleri butun pisliklere bulasabilirler.

adam dovme/yaralama, hirsizlik, eroin kacakciligi... gibi bilimum olaylarda turk kisilik ismi mutlaka gecer. (istisnalar da vardir, e olsun o kadar)

he bir de olayin diger yonu var, orasi tartisilmaz. sahip oldugumuz bu cennet vatan ve damarlarimizdaki asil kan kiskanilir, bu sebeple bile bizi cekemeyen, bunu kaldiramayan insanoglu hayattadir. oh olsundur. ne mutludur !

kavimler göçünden bu yana devam eden ve malazgirt savaşından sonra boyut değiştiren istanbul'un fethiyle had safhaya ulaşan kindir. 1689'dan sonra türk tarafı güçten düşünce iş avrupalı lehine döndü..

herşey Avrupa hun devleti yöneticisi Atilla nın papayı yalvartmasıyla başlamıştır.

islam düşmanlığı ile paraleldir.