bugün

ataist, kominist ve laikçilerin hiçbir zaman vazgeçemediği "dine bok atma sevdası"dır. adam kominist ve laikçi olduğu için tanrı'ya inanmaz, inanmadığı gibi başkalarının da inanmamasını ister. çünkü içerisinde öyle bir boşluk öyle bir yalnızlık hissi vardır ki "ulan ben korkuyorsam hepiniz korkacaksınız." diye çırpınarak hz. muhammed'den, hz. isa'ya kadar tüm peygamberlere iftiralar atar.

inanmıyorsan sus.
(bkz: ben senin komünist yazabilme ihtimalini sevdim)
(bkz: hem pkk sevgisi hem de ateizmin buluştuğu nokta)
"burda çok fazla nefret vac nejdet" dedirten, her iki taraf içinde * söylenebilecek durum.
(bkz: aşalık atayis gomünüs)