bugün

benim gibi bir ateist düşmanının kabullenmeye başladığı gerçektir.

sözlükte ateistleri yıldıran, canlarına okuyan, "inelerine giren inlerine"

ben bile şunu anlıyorum ki ateistler sessiz sakin kendi halinde insanlar.

etliye sütlüye karışmıyolar.

kimsenin kafasına sıkmıyo ya da kellesini kesmiyolar.

inanmıyorlar sadece olayları bu.

onun haricinde zararsızlar en azından.

"hadi lan gelin bi sarılalım"
çok ateist tanıdım sadece biri dediğin gibiydi ve o iyi insandı. diğererinin işi gücü islamı karalamak, müslümanları aşağılamak, kuranda çelişki aramak falan filan... aklın ermediği boyut üstü olayları saçma bulup kader olayını da sıkça kötülerler.
hatta bi keresinde biri "sonsuza kadar bi hayat varsa ben sıkılırım ya bence yoktur" dedi.
zaman kavramının dünyadaki gibi olmadığını inandıramadım. velhasıl çoğu iyi insan değildir.
not: seri eksi bekliyorum ama kabul edin ki öylesiniz.
ateistten ateiste değişen, genellemeye müsait olmayan ateist sıfatlaması.

etliye sütlüye karışmayan iyi ateistler olduğu gibi, ışid ve tayyip gibi islamın en kötü, en çirkin, en ahlaksız örneklerini göz önüne alarak islama gol atmaya çalışan karaktersizleri de var. doğruya doğru, yanlışa da yanlış diyebilmeliyiz.