bugün

kutsal değerleri yalnızca "din, iman, peygamber" sananların hezeyanı.
kutsal olan insandır, duygudur. ateistler sorgulayan akıllardır, bilgili, görgülü, seviyeli insanlardır. fikir teatisine girdikleri cahilleri bilgileriyle altederler, dövmekten beter ederler. okumayan, öğrenmeyen, bilmeyen, yaşamı sorgulamayan ve körü körüne iman eden dinciler gibi yobaz değildirler.

bu yüzden ateist-dinci tartışmalarından ilki hep galip, ikincisi ise hep mağlup çıkar. yenilen ve ezilen dinciler üste çıkmak için küfre ve hakarete başvurur. işte dinci zihniyetin "eleştirim siliniyor, ateistler kollanıyor" çıkışının perde arkası budur.

(bkz: ağlama melis)
"dinsiz = ahlaksız,sapık,fena" önyargısından kaynaklanan eleştiriler yoğunlukta olduğu için doğru engellemelerdir.
gereğinden fazla yanlı, objektif olamayan yazarların yazıları için mübah yoldur. her koyun kendi bacağından asılır. tamam adamları eleştirmeyin demiyoruz ama her şeyin bir sınırı son raddesi olması lazım. son raddeyi aşan entrylerin silindiği kanaatindeyim.
(bkz: bir eleştiri cümlesi olarak orospu çocuğu)
ah ulan aklıeksikler!
eğer bu eleştiri doğruysa ''çokda zükümde beni yazar yapmanız'' dedirten vakıa.yazar istiyorsanız burdayız.yoksa çaylıklık baki kalsın istemez.
Yobazların ateistlere yönelik eleştirilerinde sürekli hakaret olmasından kaynaklanan bir durumdur. Bilgisi olmayan adam hareret edecek napacak?
eleştirenlerin sınırı aştığı zaman yaşanan durumdur.
Yanlıştır. Böyle bir ayırım yoktur. Durun size bir hikaye anlatıyım...

Bir zamanlar homosapiens adlı masun bir user vardır. Muhammed yalancıdır dedi. Artık yok.