ateist olma süreci

fikir ve beden olarak kafanıza esen her ortama girmeyle başlar.

ateist olma sureci, herhangi bir dine mensup olan bir insanin o dinden cikarak dine olan inancini yitirme surecidir. bir anda olan birsey degildir, ateist olmak icin cok uzun bir surec gerekir. cok okumak ve arastirmak bu sureci hizlandirabildigi gibi, yavaşlatabilir. ilk olarak ateistlik diye birsey oldugunu duyar insan ve ogrenmeyi seven bir insan ise ateizmin ne oldugunu arastirmaya baslar. en başlarda mantiksiz gelir, bunlari ogrendigi icin bile icinde korku oluşur. eger kişi korkularına kapılırsa araştırmaktan vazgecer ve dini bütün bir insan olarak yaşamaya devam eder. eğer korkularının üstüne gider ve bunlarla başa çıkmayı başarabilirse, ateizmi daha derinlemesine araştırmaya başlar. bir sonra ki aşama ise, ateizmde mantık aramak ve kendi bilgileriyle karşılaştırmaktır. bu süreç boyunca insan sorgulamayı öğrenir. çeşitli kitaplardan ve bilgi kaynaklarından yararlanarak doğru bilgiye ulaşmaya ulaşmaya çalışır. bu süreçte kişi hale dini bütün bir insandır, henüz dine olan inancını yitirmemiştir. diğer aşamada insan edindiği bilgileri ölçüp tartar ve yavaş yavaş çevresindeki insanlar ile bu bilgileri paylaşmaya başlar. çevresindeki insanların vereceği tepkiler çok önemlidir bu noktada çünkü, insan o an kendi bilgileri dişında tutanacak dal arama sürecindedir. çevresi tarafından dışlanmaya başlar insan yavaş yavaş, insanlar içlerinden allahim sen nasıl biliyorsan öyle yap demeye başlarlar. eger kişi çevresinin etkisi altında kalıp, sorgulamaktan vazgeçerse dini bütün bir insan olarak yaşamaya devam eder. bir diğer açıdan ise; eğer kişi çevresindeki insanları önemsemez ve saf, gerçek, bilgiyi aramaya devam ederse artık o sorgulamaya başlamış bir dindardır. çevresindeki insanlardan kafir, atayız, satanik, puşt .. vs. tepkiler almaya başlamıştır. bir sonra ki aşamada kişi sorguladıkça dinden uzaklaşmaya başlamıştır ve ilk olarak neden din ? diye sormaya başlar kendine ve sonra şu şekilde devam eder neden bir çok peygamber, neden bir çok din, neden allah ? bu sorulara bir şekilde cevap aramak artık kişinin tek işi olmuştur. geceleri uyuyamamaya başlamıştır. tanıdığı din ile ilgilenen kişilere sorular sormaya başlar, muhtemelen bir kalk git, dinden çıkaracaksın beni / sorgulanmaz böyle şeyler / bu dediklerin kutsal kitapta yazıyordu gibi laflar duyar. bir sonraki süreçte , kafasındaki sorulara cevap buldukça değişim sürecinin içine girer. bu süreçte peygamberlere olan inancını kaybeder ve dolayısıyla kutsal kitap ile dinlerede. inancını kaybetmesi yıllar bile sürebilir. ve şu an artık bir deisttir. deizme inanan bir birey haline gelmiştir kişi. bir sonraki aşamada kişi deizmi sorgulamaya başlar. burada artık aklında tek asıl soru vardır. tanrı var mı ? asıl zor süreç budur. evrenin bir yaratıcı olmadan varolduğuna inanma sürecidir bu. bu süreçte kişi daha çok okumaya ve araştırmaya başlar. artık o evreni sorgulayan bir deisttir. evrenin oluşumu hakkında sayısız bilgi edinmiş ve ayaklı kütüphane haline gelmiştir artık. şu anda tek sorunu vardır , öğrendiklerinin tatmin edici olması veya olmaması. eğer öğrendikleri tatmin edici bulmaz ise, bir deist olarak yaşamına ve araştırmaya devam eder. eğer öğrendiklerini tatmin edici buldu ise, o artık bir ateisttir. bundan sonraki aşama en zor aşamadır. bir ateist olarak yaşamına devam etmeye başlar, çevresindeki ateist olmayan insanlardan tek farkı cesaretini toplayıp tabularını bilgi edinme araştırma ve öğrenme yoluyla yıkmış olmasıdır. ateist insan, dindar insanı cahil olarak görmeye başlar artık fakat çevresinde ki insanlar onu kedi kesen, ayin yapan, kan içen, her gece en az 3 kadın/erkek ile sex yapan, insanları dinden çıkarıp para kazanan tüccar, uyuşturucu bağımlısı ..vs olarak görmeye başlarlar. son aşama ise ateist olarak insanlarla başa çıkmaya çalışma aşamasıdır. en korkunç süreç budur. bu süreçte ateist insan kendine yeni çevre edinmeye başlar, kendi gibi olan bireylerle arkadaşlık kurmak isterler. artık o dinlere peygamberlere ve tanrıya inanmayan ateist bir bireydir.

Herhangi bir dine mensup olanları bilmem fakat çekirdek ailenizin hepsi ateist ise müslüman bir ülkede etrafınızda o kadar insan inanıyorken ister istemez sorgulamaya başlarsınız.
"Ailem dini kabul etmiyorken neden bu kadar insan inanıyor" işte bu soruları zamanla kafaya takmaya araştırmaya etrafınızdakilere sorup öğrenmeye başlarsınız, neyse ki ailem hiçbir zaman "ne biçim soru bunlar" "büyünce öğrenirsin" gibi saçma yanıtlar vermeyip cevapladılar, sonrasında fark ettim ki zaten inanmadığım tanrının neden varolamayacağını bunun ispatının olmadığını insanların inanmaya şartlandıklarını fark etmeye başladım. Sonuçta çok az insan ailesinin dininden vazgeçebilir veya vazgeçtiği halde bunu ailesine açıklayabilir.

ilk adım, dinden uzaklaşmak.

ikinci adım, şüpheci olmak.

üçüncü ve en zor adım, korkuyu yenmek. bu korku yenildikten sonra geriye dönüş yoktur. (çocukluktan itibaren anlatılan allah şöyledir böyledir çok büyüktür çarpar böyle yapar falan)

dördüncü adım, deist olmak.

beşinci adım, tebrikler kitapsız allahsız bi ateistsiniz.

aile baskısından uzaklaşılır, dinci yapılanmalara yaklaşılmazsa kendiliğinden olur. allah korkusu sanal bir korkudur, insanın doğasına aykırıdır.

Aklını kullanmaya başladığın zaman ilk adımı atıyorsun.