bugün

atarükçülük doğru algılandığında uygulanabilecek sağlam ideolojilerden biridir. atatürkçülüğü eleştirenlerin ilkokul yıllarından kalmış "tek başına mı kurtardı" zırvası vardır. halbuki bir atatürkçü atatürke önem verir fakat onu ilahlaştırmaz...

(bkz: çülük)
atatürkçü kelimesini doğru dürüst yazmayı beceremeyip atatürkçülük yapanlar da bu duruma yol açıyor olabilir.

edit: başlık düzeltilmiş. daha önce, atatürk çülüğün suçmuş gibi değerlendirilmesi şeklinde açılmıştı.
bu ülkede görülebilir ancak.vatanı yoktan var eden elini taşın altına sokan cahil yobaz vatanı satanlara en güzel cevabı veren bir kişinin suçlu gibi gösterilmesi.bu ülke alışmıştır zaten hacıya mollaya suratında bir karış sakal cübbeye gezenlere inanmaya onun için hiç yadırdagamadım.zaten onlarda yadırgamıyor onlarca insan sadece atatürkçü olduğu için kodeste olur böyle şeyler bu entryden sonra belki beni de içeriye alırlar.hakkının helal et sözlük..
(bkz: mustafa kemal atatürk)
her gözaltına alınanın "atatürkçüyüm, vatan için çalışıyorum" diyerek kendisini olaydan sıyırmaya çalışması sonucu toplum nazarında zamanla oluşan değerlendirmedir. ceketine atatürk rozeti takınca her haltı yiyebileceğini ve hiç yargılanmayacağını sananlara ergenekon davası iyi bir ders olmuştur.
kimi üniversitelerde (bkz: marmara üniversitesi) atatürtkçü düşünce kulüplerinin yönemtim kurulu toplantılarını sanki illegal bir şeymiş gibi okul dışında yapmaya mecbur bırakır.
atatürkçü düşünce derneğiyle birlikte çalışma düşüncesi oylamaya bile sunulamaz, çünkü arka bahçe muhabbetleri son derece can sıkıcı olur. çünkü sadece atatürkçü olmak bile kötü bir şeymiş gibi değerlendiriliyor malesef!
80 den sonra türkiye de düşünmek suçtur efendim.
doğru bir genellemedir.
ben de bir atatürkçüyüm yanlış olmasın fakat bu dönemde doğrudur. bakıyorsunuz ergenekon planı-amerikan oyunu-na büyün atatürkçüler içerde. böyle bir ülkede normaldir. ülkemize milyon tane oyun oynanıyor fakat farkında değiliz. allah sonumuzu hayır etsin.
atatürkçülük kavramından hoşlanmayan kişinin subjektif değerlendirmesidir. kişi aslında bütün -ç(c)üymüş, -ç(c)iymiş ayrımlarından nefret ediyor ve bu ayrımları yapanları suçlu buluyordur. türkiye'nin şu anki durumuna baktığımızda her yerde bir bölünmenin olduğu göze çarpıyor. solcu, sağcı, ülkücü, dinci, atatürkçü, abdci, şuralı, buralı... lanet olsun ki kimi zihniyetler insanın basit bir varlık olduğunu unutuyor ve bazı vasıflar yükleyerek yüceltmeye çalışıyor.

insan basit bir varlık, duygusal bir varlık. aşka, sevgiye, kafasını yaslayacak birine muhtaç. bazen bir dost bazen bir eş. şu şucuymuş, bu bucuymuş derken insanlar birbirlerini tanımadan biri ofiste, biri evinin bir odasında, biri pansiyonda, biri cafede her günü bir önceki günü gibi geçiriyor ve hayatına böyle devam ediyor. hayata anlamlar yükleyerek mutlu olmanın yollarını arıyor. hayat basit yaşarsın, ölürsün. bu kısa süreyi uzatmak için her insanı önemsemek, saygı göstermek, ne düşündüğünü ne hissettiğini anlamaya çalışmak gerekir. farklı hayatları, farklı bakış açıları sağlar.
bazı kişi/kurumlar sayesinde oluşmuş değerlendirmelerdir. (bkz: tükan saylan)
asıl yanlış değerlendirme ise, namazında niyazında insanlar atatürkçü olamazdüşüncesidir. *
kendine atatürkçü diyen kişilerin atatürk'ü kendisininmiş gibi sarıp sarmalamasıdır.
hırsızlığın, cinayetin, kaçakçılığın, küçük çocuklara tecavüzün, zimmetin, irtikapın kısaca tüm orospu çocukluklarının suç olmadığı bir ülkede eşyanın tabiatı gereği atatürkçülük ve modernizm elbette suç sayılacaktır.

(bkz: maymunlar cehennemi)
atatürkçü olmamanın suçmuş gibi gösterilmesinden hiç bir farkı yoktur.

not: bazı orospu çocuklarının hazımsız olduğu gerçeğini görmüş olduk.